Του Γ. ΔΕΛΑΣΤΙΚ*
Απαρατήρητα σχεδόν πέρασαν, κατά παράδοξο τρόπο, τόσο από τους πολιτικούς όσο και από τα μέσα ενημέρωσης, τα όντως συγκλονιστικά επί της ουσίας στοιχεία που κατατέθηκαν από το υπ. Οικονομιών στη Βουλή και αφορούν στα ομόλογα του ελληνικού Δημοσίου που είχαν στην κατοχή τους οι ξένες τράπεζες.
Στοιχεία που αποδεικνύουν με αδιαφιλονίκητο τρόπο ότι το ολέθριο Μνημόνιο, στο καθεστώς του οποίου υπήγαγε την Ελλάδα ο Γ. Παπανδρέου, έσωσε όχι την πατρίδα μας, αλλά τις…. ξένες τράπεζες! Οι αριθμοί είναι αμείλικτοι. Βάσει των στοιχείων του υπουργείου Οικονομικών, στις 31 Δεκεμβρίου του 2009 οι ξένες τράπεζες (σχεδόν αποκλειστικά ευρωπαϊκές) κατείχαν ελληνικά ομόλογα συνολικής αξίας 141,5 δισ. ευρώ. Σε συνθήκες κρίσης, θα συνιστούσε εφιάλτη για τις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις ενδεχόμενη στάση πληρωμών εκ μέρους της Αθήνας. Το ευρωπαϊκό τραπεζικό σύστημα θα υφίστατο σοβαρότατο πλήγμα από ελληνική αδυναμία εξυπηρέτησης του δημόσιου χρέους και γι' αυτό οι κυβερνήσεις των ευρωπαϊκών κρατών ήταν υποχρεωμένες να κάνουν τα πάντα για να βοηθήσουν την ελληνική κυβέρνηση να ανταποκριθεί στις δανειακές υποχρεώσεις της προκειμένου να προφυλάξουν τις δικές τους τράπεζες. Υπενθυμίζεται ότι ο Παπανδρέου εκλέγεται θριαμβευτικά πρωθυπουργός στις 4 Οκτωβρίου 2009. Αμέσως αρχίζουν οι ανεκδιήγητες δηλώσεις τόσο του ίδιου όσο και του υπ. Οικονομικών Γ. Παπακωνσταντίνου περί «ελληνικής οικονομίας στην εντατική», περί «ελληνικής οικονομίας... Τιτανικού» και πάει λέγοντας. Εκ των υστέρων είμαστε πλέον πεισμένοι ότι οι δηλώσεις αυτές ήταν εσκεμμένες και εντάσσονταν στο πλαίσιο υπόσκαψης κάθε ίχνους διεθνούς αξιοπιστίας της χώρας μας ώστε να προετοιμαστεί το έδαφος για την υπαγωγή της σε καθεστώς Μνημονίου. Όντως, τις πρώτες μέρες του Μαΐου του 2010, ο Γ. Παπανδρέου υπογράφει την παράδοση της χώρας στις επικυρίαρχες δυνάμεις της ΕΕ και του ΔΝΤ. Αρχίζει ο υπέρμετρος δανεισμός της Ελλάδας μέσω Μνημονίου.
Απαρατήρητα σχεδόν πέρασαν, κατά παράδοξο τρόπο, τόσο από τους πολιτικούς όσο και από τα μέσα ενημέρωσης, τα όντως συγκλονιστικά επί της ουσίας στοιχεία που κατατέθηκαν από το υπ. Οικονομιών στη Βουλή και αφορούν στα ομόλογα του ελληνικού Δημοσίου που είχαν στην κατοχή τους οι ξένες τράπεζες.
Στοιχεία που αποδεικνύουν με αδιαφιλονίκητο τρόπο ότι το ολέθριο Μνημόνιο, στο καθεστώς του οποίου υπήγαγε την Ελλάδα ο Γ. Παπανδρέου, έσωσε όχι την πατρίδα μας, αλλά τις…. ξένες τράπεζες! Οι αριθμοί είναι αμείλικτοι. Βάσει των στοιχείων του υπουργείου Οικονομικών, στις 31 Δεκεμβρίου του 2009 οι ξένες τράπεζες (σχεδόν αποκλειστικά ευρωπαϊκές) κατείχαν ελληνικά ομόλογα συνολικής αξίας 141,5 δισ. ευρώ. Σε συνθήκες κρίσης, θα συνιστούσε εφιάλτη για τις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις ενδεχόμενη στάση πληρωμών εκ μέρους της Αθήνας. Το ευρωπαϊκό τραπεζικό σύστημα θα υφίστατο σοβαρότατο πλήγμα από ελληνική αδυναμία εξυπηρέτησης του δημόσιου χρέους και γι' αυτό οι κυβερνήσεις των ευρωπαϊκών κρατών ήταν υποχρεωμένες να κάνουν τα πάντα για να βοηθήσουν την ελληνική κυβέρνηση να ανταποκριθεί στις δανειακές υποχρεώσεις της προκειμένου να προφυλάξουν τις δικές τους τράπεζες. Υπενθυμίζεται ότι ο Παπανδρέου εκλέγεται θριαμβευτικά πρωθυπουργός στις 4 Οκτωβρίου 2009. Αμέσως αρχίζουν οι ανεκδιήγητες δηλώσεις τόσο του ίδιου όσο και του υπ. Οικονομικών Γ. Παπακωνσταντίνου περί «ελληνικής οικονομίας στην εντατική», περί «ελληνικής οικονομίας... Τιτανικού» και πάει λέγοντας. Εκ των υστέρων είμαστε πλέον πεισμένοι ότι οι δηλώσεις αυτές ήταν εσκεμμένες και εντάσσονταν στο πλαίσιο υπόσκαψης κάθε ίχνους διεθνούς αξιοπιστίας της χώρας μας ώστε να προετοιμαστεί το έδαφος για την υπαγωγή της σε καθεστώς Μνημονίου. Όντως, τις πρώτες μέρες του Μαΐου του 2010, ο Γ. Παπανδρέου υπογράφει την παράδοση της χώρας στις επικυρίαρχες δυνάμεις της ΕΕ και του ΔΝΤ. Αρχίζει ο υπέρμετρος δανεισμός της Ελλάδας μέσω Μνημονίου.