Από το θέατρο της αρχαίας Αιγείρας ως τη Βλωβοκά

Συντάκτης: Γ.ΔΡΟΥΓΟΥΤΗΣ

 Από το θέατρο της αρχαίας Αιγείρας ως τη Βλωβοκά.

Είχα αρκετό καιρό να ανηφορίσω σ΄ αυτά τα βουνά και η είδηση πως έχουν ξεκινήσει κάποιες εργασίες συντήρησης στο θέατρο με έκανε να πάρω την απόφαση να εκδράμω την επομένη.  

Έφυγα αρκετά πρωί με το φωτογραφικό βαλιτσάκι στον ώμο και μια κούπα καφέ στο χέρι. Μετά από ένα τέταρτο περίπου έφθασα στην παραλιακή πόλη της  Αιγείρας και στην ανατολική  έξοδό της  έστριψα αριστερά αμέσως μετά τη γέφυρα, πέρασα από κάτω της και δίπλα από τον ποταμό Κριό. 

Εδώ αρχίζει η  ανηφορική οδήγηση,  μέσα σε μια θάλασσα από αναμνήσεις και εικόνες από τούτα τα βουνά από τότε που ήμουν παιδί και χανόμουν στις πλαγιές της Βεργουβίτσας. Ο δρόμος, στη αρχή δύσκολος,  φιδίσιος, στενός και με απότομες στροφές,  ακολουθεί την Ευρωστίνα, τον ορεινό όγκο που έρχεται από το νότο προς το βορά και αποτελεί το φυσικό ανατολικό σύνορο της  Αιγιάλειας  αλλά και του νομού Αχαΐας με τον νομό Κορινθίας. Ένα βουνό που έχασε αρκετές από τις δασωμένες βόρειες πλαγιές του, στο ολοκαύτωμα του 2007.   «Μπακλαβά»  τον ονομάζουν οι ντόπιοι καθώς έχει σχήμα ορθογώνιο και «Κοιμωμένη» οι ναυτικοί αφού  από τη θάλασσα, αν το δεις, μοιάζει σαν γυναίκα που αναπαύεται στα κύματα του Κορινθιακού.