ΓΙΑ ΕΝΑ ΝΕΟ ΔΗΜΟ ΑΝΑΤΟΛΙΚΗΣ ΑΙΓΙΑΛΕΙΑΣ

ΓΙΑ ΕΝΑ ΝΕΟ ΔΗΜΟ ΑΝΑΤΟΛΙΚΗΣ ΑΙΓΙΑΛΕΙΑΣ

05 Δεκεμβρίου 2009 15:32

Ακράτα 04 Δεκεμβρίου 2009

Σύσκεψη των τριών δημάρχων Αιγείρας Ακράτας και Διακοπτού καθώς και των αρχηγών των μειοψηφιών, πραγματοποιήθηκε στο Δήμο Ακράτας την 3η Δεκεμβρίου 2009 και ώρα 19:00 , στην αίθουσα συνεδριάσεων του Δημοτικού Συμβουλίου ύστερα από έγγραφη πρόσκληση του Δημάρχου Ακράτας
Σκοπός της σύσκεψης, η επίτευξη κοινής γραμμής πλεύσης για το Νέο «Καποδίστρια ΙΙ». Στη σύσκεψη παρέστησαν και έλαβαν μέρος, ο δήμαρχος Αιγείρας κ. Δ. Μυλωνάς με τον επικεφαλής της μειοψηφίας κ. Π. Γιαννούλη, ο Δήμαρχος Ακράτας κ. Π. Μελής με τον επικεφαλής της μειοψηφίας κ. Π. Ασημακόπουλο και ο Δήμαρχος Διακοπτοιύ κ. Π. Βασιλείου. Παρέστησαν ο πρόεδρος του Δημοτ. Συμβ. Ακράτας κ. Ν. Αλέφαντος, ο αντιδήμαρχος κ. Θεοφ. Σακελλαρόπουλος, και οι δημοτικοί σύμβουλοι Ακράτας κ κ. Ελένη Χωμενίδου, Ανδρ. Παναγιωτόπουλος, και Δημ. Μπάμπαλης.
Με βάση την ομόφωνη απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου Αιγείρας της 2ας Δεκεμβρίου 2009 και την ομόφωνη απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου Ακράτας του Οκτώβρη του 2008, υπέρ της δημιουργίας ενός Δήμου Ανατολικής Αιγιάλειας με τη συνένωση των δήμων Ακράτας, Αιγείρας και Διακοπτού και τη διαλογική συζήτηση, διαπιστώθηκε, ότι οι δήμαρχοι βλέπουν την ένωση των τριών Δήμων σε ενιαίο νέο δήμο Ανατολικής Αιγιάλειας με «καλό μάτι» και ότι ο νέος Δήμος Αιγείρας-Ακράτας-Διακοπτού, θα είναι ένας δήμος βιώσιμος των 20. 000 κατοίκων που θα εκφράζει τους δημότες του.
Αποφασίστηκε η έκδοση του κοινού ανακοινωθέντος από τους τρεις δημάρχους Αιγείρας Ακράτας και Διακοπτού στο οποίο αναφέρεται επιπλέον ότι:.
Αποφασίζεται να γίνει όσο το δυνατόν συντομότερο ανάθεση μελέτης βιωσιμότητας, συγχρηματοδοτούμενης από τους τρεις Δήμους, σε δυο σκέλη, για να τεθεί υπόψη των αρμόδιων φορέων όπου:
- Στο πρώτο σκέλος θα διερευνάται η βιωσιμότητα ενός νέου Δήμου Ανατολικής Αιγιάλειας αποτελούμενου από τους Δήμους Αιγείρας και Ακράτας.
- Στο δεύτερο σκέλος θα διερευνάται η βιωσιμότητα ενός νέου Δήμου Ανατολικής Αιγιάλειας αποτελούμενου από τους Δήμους Ακράτας , Αιγείρας και Διακοπτού.

Οι Δήμαρχοι
Αιγείρας, Δ. Μυλωνάς
Ακράτας, Π.Μελής
Διακοπτού, Π. Βασιλείου

G o o g l e it!

© Στύξ 2009

ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΒΙΝΤΕΟ

ΔΙΑΚΟΠΤΟ - ΚΑΛΑΒΡΥΤΑ ΜΕ ΑΤΜΟΜΗΧΑΝΗ

Εξάρχεια. «ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΙ ΣΑΝ ΤΟ ΓΑΛΑΤΙΚΟ ΧΩΡΙΟ ;»

«Η πιο όμορφη γειτονιά έχει ένα ελάττωμα: Αντιστέκεται»

Τα Εξάρχεια είναι η πιο ανθρώπινη, η πιο ζωντανή γειτονιά στο κέντρο της Αθήνας. Αγαπημένη και όμορφη γειτονιά. Με τον λόφο της, τους πεζόδρομους, την Καλλιδρομίου της. Με τους κατοίκους τη$ που απο­τελούν μια μικρή ανοιχτή κοινωνία με ευαισθησίες και χιούμορ. Κι ένα μεγάλο "ελάττω­μα": να αντιστέκεται.
Είναι κάτι σαν το γαλατικό χωριό για το κράτος, το οποίο κάνει ότι μπορεί για να εξανα­γκάσει τους αμετανόητους να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους, τα στέκια τους, τις δραστηριότητές τους, ώστε να απομείνει η περιοχή καθα­ρή και αμόλυντη στα χέρια εταιρειών και λοφτ κατοικιών. Άλλοτε ρίχνοντας ναρκωτικά με το τσουβάλι, όπου από τη μια στιγμή στην άλλη γέμισαν οι δρόμοι με εξαρτημένα παιδιά- ζόμπι, και άλλοτε με τις γνωστές επιχειρήσεις-
σκούπα της Αστυνομίας, ρίχνοντας δακρυγό­να και ξύλο πάλι με το τσουβάλι. Δεν τσιγκου­νεύεται σε τέτοια το κράτος. Αλήθεια, για ποιο άβατο μιλούν; Κάθε τρεις και λίγο οι κλούβες και τα ΜΑΤ είναι παντού, τρομοκρατώντας τους πάντες. Ανέκαθεν τα Εξάρχεια ήταν η πε­ριοχή που μπορούσες να κυκλοφορήσεις ο­ποιαδήποτε ώρα της μέρας ή της νύχτας χωρίς τον παραμικρό κίνδυνο.
Η ανασφάλεια και ο φόβος κάνουν την εμ­φάνιση τους μαζί με την αστυνομία. Ανά πά­σα στιγμή μπορεί να βρεθείς με ανοιγμένο κε­φάλι γιατί κάθεσαι στο καφενείο της γειτονιάς σου. Από την άλλη, ζώντας κανείς στα Εξάρ­χεια, ζει στην καρδιά των γεγονότων που λένε. Βγαίνεις για μια Βόλτα και ενημερώνεσαι για ότι συμβαίνει στην πολιτική, για ότι καινούρ­γιο κάνει την εμφάνιση του στη μουσική, τον κινηματογράφο, τις εκδόσεις, πηγαίνοντας πα­ντού με τα πόδια. Η πληροφόρηση είναι πα­ντού. Στα συνθήματα και στις εφημερίδες τοίχου, στις αφίσες - έργα τέχνης, στα διάφορα λουκ των ανθρώπων.
Όταν λοιπόν απαντούσα "Εξάρχεια", στην ε­ρώτηση "Πού μένεις;", έβλεπα έναν ψιλοπανικό στα μάτια κάποιων που καταπίνουν αμά­σητα όσα τους σερβίρονται και έκανα φιλότιμες προσπάθειες να εξηγήσω την κατάσταση. "Γιατί δεν μένεις κάπου πιο ήσυχα;". Δεν τη θέ­λω αυτή την ησυχία - αδιαφορία. Ελπίζω στη διαρκή αντίσταση των κατοίκων και των ομά­δων που ανησυχούν, μέχρι την οριστική απο­μάκρυνση της τρομο - αστυνομίας από την πε­ριοχή».

Β.ΤΖΩΡΤΖΗ
Επί χρόνια κάτοικος της περιοχής

ΚΙΝΕΖΙΚΟ ΚΟΤΟΠΟΥΛΟ

Γεια σας φίλοι μας.Παρακολουθήστε την παραγωγή του κοκκινιστού κοτόπουλου ή καπνιστού. Αυτή η πρακτική μπορεί να συμβεί λόγω της εισαγωγής τροφίμων από την Κίνα!
Σημαντικό!
Μπορούν να παρέχουν χιλιάδες τόνους νεκρά κοτόπουλα κάθε εβδομάδα. Γιατί; Κοίτα! Το πρωί αρχίζει ο αγώνας για τη συλλογή νεκρών κοτόπουλων.

Ψάχνουν για νεκρά κοτόπουλα

Περίπου 5 υπάλληλοι που προσέλαβε ο προϊστάμενος αναζητούν να αγοράσουν τα νεκρά κοτόπουλα

Το νεκρό κοτόπουλο κόστίζει 1 RMB και πωλείται στα 9 RMB μετά τη μεταποίηση

Συγκέντρωση των νεκρών πουλερικών

κοτόπουλα πεταμένα παντού

στο πάτωμα

4 υπάλληλοι που έχουν αρχίσει να δακρύζουν απο τα φτερά βυθίζουν τα κοτόπουλα σε βραστό νερό σε ένα σκουριασμένο λέβητα

Η Δυσωδία είναι μερικές φορές τόσο μεγάλη που ακόμη και οι πιο έμπειροι εργαζόμενοι δεν μπορούν να αντισταθούν

Οι Εργαζόμενοι βιάζονται για το ξεπουπούλιασμα

Προσθήκη χημικών για απολύμανση

για να κάνουν μια κότα να φαίνεται πολύ νόστιμη

ευπαρουσίαστα, τα κοτόπουλα θα πάνε στην Ευρώπη

Στείλετε αυτό το μήνυμα σε όσους μπορείτε για να διατηρήσετε την υγεία σας, αποφύγετε όλα τα τρόφιμα που εισάγονται από την Κίνα ... Για να διατηρούμε τον πλανήτη μας καθαρό,πρέπει να καταναλώνουμε τα περισσότερα τοπικά προϊόντα: Το κόστος Διοξειδίου του άνθρακα που απαιτείται για τη μεταφορά εκατοντάδων εκατομμυρίων εμπορευματοκιβωτίων που φορτώνονται με προϊόντα που παρασκευάζονται στην Κίνα είναι ένα έγκλημα κατά της φύσης ... Για να διατηρήσετε τα προϊόντα διατροφής μας και των παραγωγών μας ζωντανά , τρώτε όσο το δυνατόν περισσότερο, περιφερειακά προϊόντα της χώρας μας ...
ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΕίναι γεγονός! Καθένας από εμάς είμαστε περισσότερο ή λιγότερο φοβισμένοι απο προϊόντα που κατασκευάζονται στην Κίνα. Αλά μπορείτε κάπως να διαφοροποιήσετε τα προϊόντα που αγοράζετε; Εδώ είναι ένα παράδειγμα: Τα πρώτα 3 ψηφία στο γραμμικό κώδικα του προϊόντος δείχνει ότι τον κώδικα της χώρας όπου έγινε το προϊόν. Παραδείγματα Όλοι οι κωδικοί που αρχίζουν με: 690, 691, 692 εως 695 είναι από την Κίνα.Με Κώδικα 471 κατασκευάζεται στην Ταϊβάν

Είναι δικαίωμά μας να ενημερωθούμε γιατί, πρέπει να προστατευθούμε. Σήμερα, οι κινέζοι επιχειρηματίες γνωρίζουν ότι οι καταναλωτές δεν προτιμούν τα προϊόντα που γράφουν"Made in China". Αλά, μπορεί να είναι αναγνώσιμη η χώρα όπου κατασκευάζονται τα προϊόντα. Θυμηθείτε τους πρώτους 3 αριθμούς 690 με 695 αναφέρει "Made in China". Είναι δικαίωμά μας να ενημερωνώμαστε. Εδώ είναι το σύνολο των γραμμωτών κωδικών που χρησιμοποιούνται:
00 -- 13: ΗΠΑ και Καναδάς
30 με 37: Γαλλία
40 έως 44: Γερμανία
49: Ιαπωνία
50: Ηνωμένο Βασίλειο
57 ~: 64 ~ Δανία: Φινλανδία
76 ~ Ελβετία και το Λιχτενστάιν ~
628: Σαουδική Αραβία ~
629: United Arab Emirates
740-745: 480-489 Κεντρική Αμερική: Φιλιππίνες
Πες το σε όλη σου την οικογένεια και στους φίλους σου!

ΓΙΑ ΟΣΟΥΣ ΕΧΟΥΝ ΣΗΜΕΡΑ ΤΑ ΓΕΝΕΘΛΙΑ ΤΟΥΣ ΣΤΗ ΣΚΙΑ ΤΟΥ ΒΡΑΧΟΥ

Για όσους είναι γεννημένοι μεταξύ 1949-1985

H αλήθεια είναι ότι δεν ξέρω πώς καταφέραμε να επιβιώσουμε.

Ήμαστε μια γενιά σε αναμονή περάσαμε την παιδική μας ηλικία
περιμένοντας.
Έπρεπε να περιμένουμε δύο ώρες μετά το φαγητό πριν κολυμπήσουμε, δύο
ώρες μεσημεριανό ύπνο για να ξεκουραστούμε και τις Κυριακές έπρεπε να
μείνουμε νηστικοί όλο το πρωί για να κοινωνήσουμε.
Ακόμα και οι πόνοι περνούσαν με> την αναμονή..
Κοιτάζοντας πίσω, είναι δύσκολο να πιστέψο υμε ότι είμαστε ακόμα ζωντανοί..

Εμείς ταξιδεύαμε σε αυτοκίνητα χωρίς ζώνες ασφαλείας και αερόσακους.
Κάναμε ταξίδια 10 και 12 ωρών, πέντε άτομα σε ένα Φιατάκι και δεν υποφέραμε από το «σύνδρομο της τουριστικής θέσης». Δεν είχαμε πόρτες, παράθυρα, ντουλάπια και
μπουκάλια φαρμάκων ασφαλείας για τα παιδιά..
Ανεβαίναμε στα ποδήλατα χωρίς κράνη και προστατευτικά, κάναμε ωτο-στοπ,
καβαλάγαμε μοτοσικλέτες χωρίς δίπλωμα. Οι κούνιες ήταν φτιαγμένα από μέταλλο και
είχαν κοφτερές γωνίες.

Ακόμα και τα παιχνίδια μας ήταν βίαια. Περνάγαμε ώρες
κατασκευάζοντας αυτοσχέδια αυτοκίνητα για να κάνουμε κόντρες κατρακυλώντας σε κάποια κατηφόρα και μόνο τότε ανακαλύπταμε ότι είχαμε ξεχάσει να
βάλουμε φρένα. Παίζαμε «μακριά γαιδούρα» και κανείς μας δεν έπαθε κήλη ή εξάρθρωση..
Βγαίναμε από το σπίτι τρέχοντας το πρωί, παίζαμε όλη τη μέρα και δεν γυρνούσαμε στο σπίτι παρά μόνο αφού είχαν ανάψει τα φώτα στους δρόμους. Κανείς δεν μπορούσε να μάς βρει.

Τότε δεν υπήρχαν κινητά. Σπάγαμε τα κόκκαλα και τα δόντια μας και δεν υπήρχε κανένας νόμος για να τιμωρήσει τους «υπεύθυνους» Ανοίγανε κεφάλια όταν παίζαμε πόλεμο με πέτρες και ξύλα και δεν έτρεχε τίποτα. Ήταν κάτι συνηθισμένο για παιδιά και όλα θεραπεύονταν
με λίγο ιώδιο ή μερικά ράμματα.. Δεν υπήρχε κάποιος να κατηγορήσεις παρά μόνο ο εαυτός σου.
Είχαμε καυγάδες και κάναμε καζούρα ο ένας στον άλλος και μάθαμε να το ξεπερνάμε. Τρώγαμε γλυκά και πίναμε αναψυκτικά, αλλά δεν ήμασταν παχύσαρκοι.
Ίσως κάποιος από εμάς να ήταν χοντρός και αυτό ήταν όλο.
Μοιραζόμασταν μπουκάλια νερό ή αναψυκτικά ή οποιοδήποτε ποτό και κανένας μας
δεν έπαθε τίποτα. Καμιά φορά κολλάγαμε ψείρες στο σχολείο και οι μητέρες μας το αντιμετώπιζαν πλένοντάς μας το κεφάλι με ζεστό ξύδι..
Δεν είχαμε Playstations, Nintendo 64, 99 τηλεοπτικά κανάλια, βιντεοταινίες με ήχο surround, υπολογιστές ή Ιnternet. Εμείς είχαμε φίλους.. Κανονίζαμε να βγούμε μαζί τους και βγαίναμε.. Καμιά φορά δεν κανονίζαμε τίποτα, απλά βγαίναμε στο δρόμο και εκεί συναντιόμασταν για να παίξουμε κυνηγητό, κρυφτό, αμπάριζα... μέχρι εκεί έφτανε η τεχνολογία.
Περνούσαμε τη μέρα μας έξω, τρέχοντας και παίζοντας.
Φτιάχναμε παιχνίδια μόνοι μας από ξύλα. Χάσαμε χιλιάδες μπάλλες ποδοσφαίρου.
Πίναμε νερό κατευθείαν από τη βρύση, όχι εμφιαλωμένο, και κάποιοι έβαζαν τα χείλη τους πάνω στη βρύση. Κυνηγούσαμε σαύρες και πουλιά με αεροβόλα στην εξοχή, παρά το ότι ήμασταν ανήλικοι και δεν υπήρχαν ενήλικοι για να μας επιβλέπουν.
Πηγαίναμε με το ποδήλατο ή περπατώντας μέχρι τα σπίτια των φίλων και τους φωνάζαμε από την πόρτα. Φανταστείτε το! Χωρίς να ζητήσουμε άδεια από τους γονείς μας, ολομόναχοι εκεί έξω στο σκληρό αυτό κόσμο!
Χωρίς κανέναν υπεύθυνο! Πώς τα καταφέραμε;
Στα σχολικά παιχνίδια συμμετείχαν όλοι και όσοι δεν έπαιρναν μέρος έπρεπε να συμβιβαστούν με την απογοήτευση.Κάποιοι δεν ήταν τόσο καλοί μαθητές όσο άλλοι και έπρεπε να μείνουν στην ίδια τάξη. Δεν υπήρχαν ειδικά τεστ για να περάσουν όλοι..
Τι φρίκη!
Κάναμε διακοπές τρεις μήνες τα καλοκαίρια και περνούσαμε ατέλειωτες ώρες
στην παραλία χωρίς αντιηλιακή κρέμα με δείκτη προστασίας 30 και χωρίς μαθήματα ιστιοπλοΐας, τένις ή γκολφ..
Φτιάχναμε όμως φανταστικά κάστρα στην άμμο και ψαρεύαμε με ένα αγκίστρι και μια πετονιά.
Ρίχναμε τα κορίτσια κυνηγώντας τα για να τους βάλουμε χέρι, όχι πιάνοντας
κουβέντα σε κάποιο chat room και γράφοντας.
Είχαμε ελευθερία, αποτυχία, επιτυχία και υπευθυνότητα και μέσα από όλα αυτά μάθαμε και ωριμάσαμε.
Αν εσύ είσαι από τους «παλιούς».... συγχαρητήρια! Είχες την τύχη να μεγαλώσεις σαν παιδί....

ΣΤΗ ΣΚΙΑ ΤΟΥ ΒΡΑΧΟΥ

Ο περιβαλλοντικός και πολιτιστικός σύλλογος Αιγών-Βλοβοκάς διοργανώνει συναυλία στην πλατεία του χωριού μας το Σάββατο 25 Ιουλίου και ώρα εννέα το βράδυ με θέμα:
<<Ο ΛΟΓΟΣ ΣΤΗΝ ΜΟΥΣΙΚΗ ΑΠΟ ΤΑ ΑΡΧΑΙΑ ΧΡΟΝΙΑ ΕΩΣ ΣΗΜΕΡΑ>>.
Θα ακουστούν μελοποιημένα ποιήματα των: Σείκιλου, Σαπφούς, Άγγελου Σικελιανού, Γιώργου Σεφέρη, Οδυσσέα Ελύτη, Νίκου Γκάτσου, Μανώλη Αναγνωστάκη, Μάνου Ελευθερίου και Βασίλη Ρώτα,από τους :Μάνο Χατζιδάκη, Μίκη Θεοδωράκη και Διονύση Σαββόπουλο.
Θα τραγουδήσουν ο Γιάννης Θωμόπουλος και ο Άγγελος Χρονάς .
Σας περιμένουμε όλους και σας υποσχόμαστε μια μαγευτική βραδιά.

Για το Δ.Σ.

Η Πρόεδρος Η Γεν. Γραμματέας

Ιωάννα Κοντογιάννη Μαίρη Σταύρου

ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΩΝ ΛΥΜΑΤΩΝ

15 Ιουνίου 2009 19:42

Πιέζει για ΧΥΤΑ η Δημοτική Αρχή Αιγίου, το Δήμο Αιγείρας μεσω του αποκλεισμού των λυμάτων των Δήμων Ακράτας , Διακοπτού.Λύση στο Αδιέξοδο, για τα λύματα της περιοχής Πατρών απο το βιολογικό της ΒΙΠΕ, με παρέμβαση Νομάρχη.Σε εισαγγελέα, Υπουργείο Υγείας, κλπ, η έκθεση Υγειονομικής Επιθεώρησηςτης Νομαρχίας για το Δήμο Ακράτας.Tην επιστροφή των χρημάτων, θα ζητήσει δικαστικώς ο Δήμαρχος Ακράτας από το Δήμο Αιγίου, τόσο για τη συμμετοχή του Δήμου στην αναβάθμιση του Βιολογικού, όσο και για τη συμμετοχή στην αγορά του απορριμματοφόρου της ανακύκλωσης δήλωσε ο Δήμαρχος Π. Μελής στην Συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου της 10ης Ιουνίου 2009. Ανήγγειλε τη κατασκευή μικρού Βιολογικού Καθαρισμού με χρήματα του Δήμου, και ότι εντός των επόμενων ημερών το Δημοτικό Συμβούλιο θα κληθεί να λάβει απόφαση.Σε ομηρία για 6 ολόκληρους μήνες συνεχίζει να παραμένει η Ανατολική Αιγιάλεια μετά και από την άκαρπη σύσκεψη που πραγματοποιήθηκε στην Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδος το πρωί της Δευτέρας της 25ης Μαΐου μετά από αίτημα των Δημάρχων Ακράτας, Αιγείρας και Διακοπτού στο γραφείο του Γ.Γ. της περιφέρειας Σπ. Σπυρίδωνα, με την συνεχιζόμενη άρνηση του Δημάρχου Αιγίου να μην δέχεται τα υγρά οικιακά απόβλητα αν οι ΧΥΤΑ του νομού δεν πάρουν τα απορρίμματα της 3ης διαχειριστικής ενότητας.Η σύσκεψη της ΑκράταςΗ απορριπτική απόφαση των ασφαλιστικών μέτρων που άσκησαν οι τρεις Δήμοι τα Ανατ. Αιγιάλειας κατά του Αιγίου για το κλείσιμο του Βιολογικού Καθαρισμού, είχε ως αποτέλεσμα την επιδείνωση της όλης κατάστασης που οδηγείται σε αδιέξοδο εν μέσω θέρους και τουριστικής περιόδου! Στη σύσκεψη της Ακράτας, που πραγματοποιήθηκε στην αίθουσα συνεδριάσεων του Δημοτικού Συμβουλίου την Παρασκευή 22 Μαΐου 2009 και συγκάλεσαν οι Δήμαρχοι Ακράτας Π. Μελής, Αιγείρας Δ. Μυλωνάς και Διακοπτού Π. Βασιλείου, παρευρέθησαν ο εκπρόσωπος του Γ. Γ, της Περιφ. Δυτικής Ελλάδος Γενικός Δ/της της Περιφέρειας κ. Τσολης, ο εκπρόσωπος του Νομάρχη Αχαΐας και προϊστάμενος της Δ/σης Υγείας κ. Θεοδ. Λάμπος, οι ΒουλευτέςΑχαΐας κκ. Κ. Σπηλιόπουλος, Μιλτ., Βέρρας, Απόστ.Κατσιφάρας από το ΠΑΣΟΚ, Νικ. Τσούκαλης από το ΣΥΡΙΖΑ , ο π. Υφυποργος κ. Γ. Θωμάς, ο π. βουλευτής κ. Θεοφ. Βασιλείου, οι πολιτευτές κκ Δ.Τριανταφυλλόπουλος, Μαρία Κακαβάνη, οι Πρόεδροι των Δημοτικών Συμβουλίων, οι Επικεφαλής των Δημοτικών Παρατάξεων, Αντιδήμαρχοι, Δημοτικοί Σύμβουλοι και κ.ά, ενώ έλαμψαν δια της απουσίας των οι Βουλευτές της Ν.Δ. του νομού Αχαΐας. Η πολύωρη ευρεία σύσκεψη είχε ως μοναδικό θέμα, τη μη αποκομιδή των βοθρολυμάτων και τον κίνδυνο που διατρέχει η δημόσια υγεία.Την απουσία της πολιτείας από το οξύ πρόβλημα της διαχείρισης υγρών οικιακών αποβλήτων των Δήμων του νομού Αχαΐας, αφήνοντας τους δήμους χωρίς οικονομική και τεχνική υποστήριξη επεσήμαναν τόσο οι βουλευτές κ. κ Απ. Κατσιφάρας, Κ. Σπηλιόπουλος, Μιλτ. Βέρρας Νικ. Τσούκαλης, όσο οι Δήμαρχοι και οι περισσότεροι εκ των Δημοτικών Συμβουλίων των Δήμων της Ανατ. Αιγιάλειας.Ταυτόχρονα, οι τρεις Δήμαρχοι καθώς και ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ κ. Νικ. Τσούκαλης, για το μείζον πρόβλημα που έχει προκληθεί και απειλείται η δημόσια υγεία των κατοίκων υποσχέθηκαν να ενημερώσουν τον Εισαγγελέα Εφετών και να ζητήσουν την παρέμβασή του, με τη συνδρομή της Διεύθυνσης Υγιεινής της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Αχαΐας. Ο δήμαρχος Π. Μελής , κάτω από το καθεστώς της εκτάκτου ανάγκης που έχει δημιουργηθεί με τα βοθρολύματα, ζήτησε να δοθεί άδεια και χρηματοδότηση στους τρεις Δήμους για την κατασκευή μικρών βιολογικών καθαρισμών.Η σύσκεψη στην Περιφέρεια Δυτικής ΕλλάδαςΤη Δευτέρα 25 Μαΐου πραγματοποιήθηκε εκ νέου συνάντηση των Δημάρχων Ακράτας, Αιγείρας, Διακοπτού, Αιγίου, Πατρών και Ωλενίας παρουσία του Νομάρχη Αχαΐας κ. Δ. Κατσικόπουλου και βουλευτών και πολιτευτών του Νομού, στο γραφείο του Γ.Γ. της περιφέρειας Σπ.Σπυρίδων, μετά από τη συνεχιζόμενη αδιάλλακτη στάση του Δημάρχου Αιγίου κ. Αποστ. Καραφωτιά να μη δέχεται τα οικιακά λύματα των δήμων της Ανατ. Αιγιάλειας στο Εργοστάσιο του Βιολογικού Καθαρισμού.Οι δήμαρχοι Ακράτας και Διακοπτού επισημαίνουν ότι κάποιος πρέπει να «τραβήξει το αυτί» του Δημάρχου Αιγίου για τη συνεχιζόμενη αδιάλλακτη στάση του να μη δέχεται τα οικιακά λύματα των δήμων της Ανατ. Αιγιάλειας στο Εργοστάσιο του Βιολογικού Καθαρισμού που αναβαθμίστηκε με χρηματική συμμετοχή των προαναφερόμενων δήμων και υπογραφή συμβάσεων διαδημοτικής συνεργασίας.Από τη σύσκεψη αποχώρησε ο Δήμαρχος Αιγείρς Δ. Μυλωνάς που δήλωσε ότι αδυνατεί να δεχθεί τον συμψηφισμό λυμάτων με απορρίμματα, καθώς την ίδια με το Δήμαρχο Αιγείρας στάση τήρησαν και οι δήμαρχοι Α. Φούρας και Γρ. Αλεξόπουλος που διαχειρίζονται τους ΧΥΤΑ Πατρών και Ωλενίας αντίστοιχα.Μετά το τέλος της άκαρπης σύσκεψης ο δήμαρχος Αιγίου σε ερώτηση της «Σ» για το αποτέλεσμα της σύσκεψης, δήλωσε με νόημα: «ΤΖΙΦΟΣ..» για όλους!!Άνοιξε η ΒΙ.ΠΕ με παρέμβση του ΝομάρχηΈπιασε τόπο και μάλιστα άμεσα η έκκληση του Νομάρχη Αχαΐας κ. Δημήτρη Κατσικόπουλου, προς τον Πρόεδρο του Δ.Σ. της ΕΤΒΑ ΒΙ.ΠΕ κ. Παναγιώτη Γιαννόπουλο σχετικά με την επαναλειτουργία του βιολογικού καθαρισμού της Βιομηχανικής Περιοχής Πάτρας. Σε απαντητική επιστολή της ΕΤΒΑ προς τον Νομάρχη Αχαΐας, δόθηκε παράταση λειτουργίας από 01/06/2009 έως 15/09/2009 του Βιολογικού Καθαρισμού για την υποδοχή των βοθρολυμάτων των όμορων Δήμων της ΒΙ.ΠΕ.Έκθεση των Εποπτών Δημόσιας ΥγείαςΜέσα από ανακοιώσεις και δηλώσεις στις αρχές Ιουνίου που είδαν το φως της δημοσιότητας, ο Δήμαρχος Ακράτας ζήτησε από το Νομάρχη Αχαΐας να κυρήξει το Δήμο Ακράτας σε κατάσταση «έκτακτη ανάγκης», και να παρέμβει η Διεύθυνση Υγιεινής στις Εισαγγελικές Αρχές ώστε ν' ανοίξει ο δήμαρχος Αιγίου το Βιολογικό Καθαρισμό για τα λύματα της Ανατολικής αιγιάλειας. Ταυτόχρονα διενεργείτο εκτεταμένη έρευνα απο στελέχη της Διεύθυνσης Υγιεινής της Νομαρχίας Αχαΐας, μετά απο καταγγελίες της αντιπολίτευσης του Δήμου Ακράτας για εναπόθεση βοθρολυμάτων στην περιοχή των σφαγείων, του πρώην ΧΑΔΑ και μιας παράνομης "χαβούζας", ενώ υπήρχε και διαμαρτυρία για υπερχείλιση του βόθρου του ΚΥ Ακράτας. Στην έκθεση της Υγειονομικής Επιθεώρησης των Εποπτών Δημόσιας Υγείας της Υπηρεσίας αναφορικά με τη διάθεση των λυμάτων του Δήμου Ακράτας, επισημαίνεται ότι η συνέχιση της μη διαχείρισης των λυμάτων και ιδιαίτερα τη θερινή περίοδο θα δημιουργήσει σοβαρά προβλήματα Δημόσιας Υγείας. Στο έγγραφό της Υγειονομικής Επιθεώ-ρησης που κοινοποιείται στη Δ/νση Περιβάλλοντος, οι Επόπτες Δημοσίας Υγείας ανφέρουν:Σήμερα την 4-6-2009 και ώρα 11 π.μ. παρουσία και του Υπαρ/κα του Αστυνομικού Τμήματος Ακράτας κάναμε Υγειονομική Επιθεώρηση στην περιοχή τον Δήμου Ακράτας και διαπιστώσαμε τα εξής;1) Σε επίσκεψη που κάναμε στο Κέντρο Υγείας Ακράτας ύστερα από το αριθμ. πρωτ. 1016/92/1281-β/1-6-2009 έγγραφο του Α.Τ. Ακράτας, όπου δεν διαπιστώθηκε διαρροή από υπερχείλιση του βόθρου καθότι ο βόθρος είχε εκκενωθεί.2) Στη συνέχεια μεταβήκαμε στο χώρο των πρώην σφαγείων Ακράτας, όπου διαπιστώθηκε ότι ο αύλειος χώρος των σφαγείων ήταν επιχωματωμένος και δεν διαπιστώθηκε η συνέχιση διάθεσης λυμάτων ούτε αναδυόταν δυσοσμία.3) Επίσης μεταβήκαμε στο πρώην ΧΑΔΑ του Δήμου Ακράτας όπου δεν διαπιστώθηκε η εκκένωση βυτίων,4) Σε διερεύνηση που έγινε στην ευρύτερη περιοχή διαπιστώθηκε ότι σε απόσταση 1800 μέτρων από τον ανωτέρω χώρο επί της επαρχιακής οδού Ακράτας — Ζαρούχλας με φορά προς την Ζαρούχλα είχε διανοιχτεί πρόχειρος δρόμος ο οποίος οδηγούσε σε διαμορφωμένο χωμάτινο αποδέκτη λυμάτων (χαβούζα) εντός του οποίου, είχε γίνει διάθεση λυμάτων με μεταφορά βυτίων του Δήμου Ακράτας (όπως μας πληροφόρησαν κάτοικοι κατά μήκος της διαδρομής).Ολα τα ανωτέρω αποτελούν παραβάσεις και για την προστασία της Δημόσιας Υγείας και του Περιβάλλοντος γενικότερα προτείνουμε την ποινική δίωξη κατά παντός υπευθύνου.Στη συνέχεια επισκεφτήκαμε τον κ. Δήμαρχο Ακράτας για ενημέρωση, ο οποίος και προφορικά μας εξέθεσε το οξύ πρόβλημα που έχει δημιουργηθεί, διότι η εκκένωση των βυτίων του σε άλλους εγκεκριμένους χώρους όπως ο Βιολογικός Ξυλοκάστρου και η ΒΙ.ΠΕ. (δέχτηκε στις εγκαταστάσεις της μόνα τρία βυτία) δεν μπορούν να επιλύσουν το πρόβλημα λόγω μεγάλης χιλιομετρικής απόστασης και λόγω του γεγονότος ότι προτίθενται να μην αποδέχονται τα βυτία του δήμου Ακράτας.Ακολούθως, σε συνεργασία με τον Αντιδήμαρχο καθαριότητας .Θεοφ. Σακκελαρόπουλο επισκεφτήκαμε κατά μήκος της παραλίας Δ.Δ. Συλίβαινας και Δ.Δ. Κραθίου αρκετές επιχειρήσεις υγειονομικού ενδιαφέροντος όπου μας ενημέρωσαν ότι το πρόβλημα της διάθεσης των λυμάτων των επιχειρήσεων τους είναι πάρα πολύ οξύ και έχουν φθάσει στο σημείο να υπολειτουργούν τις επιχειρήσεις τους ( να μην δέχονται ενοικιαστές κ.λ.π).Τέλος εκτιμούμε ότι το πρόβλημα θα οξυνθεί με ανεξέλεγκτες διαστάσεις λόγω θερινής περιόδου όπου η κίνηση στην περιοχή θα είναι αυξημένη και ως εκ τούτου θα πρέπει να βρεθεί άμεσα λύση της διάθεσης των λυμάτων δια βυτίων για την προστασία της Δημόσιας Υγείας και του Περιβάλλοντος γενικότερα. Β.Α.

ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΣΤΥΞ

Περιοδεία του νομάρχη Αχαΐας στο Δήμο Αιγείρας

Περιοδεία του Νομάρχη Αχαΐας στο Δήμο Αιγείρας


Πραγματοποιήθηκε την Πέμπτη 7 Μαΐου, περιοδεία του Νομάρχη Αχαΐας κ. Δημήτρη Κατσικόπουλου στον Δήμο Αιγείρας. Η περιοδεία είχε βασικό στόχο την επί τόπου καταγραφή των προβλημάτων που δημιουργήθηκαν τον χειμώνα που μας πέρασε, στο οδικό δίκτυο της περιοχής, την επίβλεψη έργων που ήδη εκτελούνται καθώς και την εγκατάσταση εργολάβου στο έργο σύνδεσης της 17ης με την 18η επαρχιακή οδό.Την προγραμματισμένη περιοδεία εκ μέρους της Νομαρχίας Αχαΐας στο Δήμο Αιγείρας πραγματοποίησε την Πέμπτη 7 Μαΐου ο νομάρχης κ. Δ. Κατσικόπουλος σε όλα τα δημοτικά διαμερίσματα του Δήμου Αιγείρας, συνοδευόμενος από τον αντινομάρχη κ. Γ. Αθανασόπουλο τον από την τεχνική υπηρεσία, και τον επιβλέποντα μηχανικό κ. Νικολακόπουλο μαζί με την δημοτική Αρχή και την αντιπολίτευση του Δήμου. Το Νομάρχη συνόδευσαν, στους δύο οδικούς άξονες που έχει ο Δήμος Αιγείρας και με βάση τους οποίους επικοινωνούν όλοι οι οικισμοί με το κέντρο του Δήμου που είναι η Αιγείρα Το συγκεκριμένο έργο είναι προϋπολογισμού 400.000 ευρώ και θα συνδέσει τα δημοτικά διαμερίσματα του Δήμου κάνοντας την μετακίνηση γρήγορη και εύκολη, ενώ είναι ζωτικής σημασίας για την τουριστική ανάπτυξη της ευρύτερης περιοχής. Ο Νομάρχης Αχαΐας σε όλη την περιοδεία συνοδευόταν από τον αντινομάρχη έργων κ. Γιώργο Αθανασόπουλο, τους Διευθυντές και μηχανικούς της Τεχνικής Υπηρεσίας της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Αχαΐας κ.κ. Γουναρόπουλο και Νικολακόπουλο ,από τον Δήμαρχο Αιγείρας, τον πρόεδρο του δημοτικού συμβουλίου, αντιδημάρχους του Δήμου Αιγείρας αλλά και τους επικεφαλής της αντιπολίτευσης στον συγκεκριμένο Δήμο. Ο κ. Δ. Κατσικόπουλος με το τέλος της περιοδείας δήλωσε στη «Σ»: «Είδαμε όλα τα παλιά έργα τα οποία έχουν ολοκληρωθεί, εγκαταστήσαμε ένα νέο εργολάβο ο οποίος θα κάνει τη σύνδεση 17ης επαρχιακής με 18η , ο προϋπολογισμός είναι 400.000 ευρώ και έχει δημοπρατηθεί στα τέλη του 2008. Ο ανάδοχος από την επόμενη εβδομάδα θα αρχίσει την κατασκευή του έργου, είναι ένα έργο περίπου 3,5 χιλιόμετρα. Επίσης είδαμε και τους δύο οδικούς άξονες, για να εντάξουμε τα προβλήματα που υπάρχουν όσο αφορά την συντήρηση, την αποκατάσταση και την βελτίωση των δύο οδικών αξόνων μετά τις ζημιές και τις θεομηνίες του περασμένου χειμώνα. Αυτές οι εργολαβίες θα μπουν στο επόμενο τεχνικό μας πρόγραμμα που θα ψηφισθεί πιθανότητα εντός του Μαΐου και θα αρχίσουν να δημοπρατούνται αφού ολοκληρωθούν οι μελέτες περί τα τέλη Ιουνίου αρχές Ιουλίου. Επισκεφθήκαμε επίσης, τον οικισμό του Μοναστηρίου που εκεί υπάρχει το μεγάλο πρόβλημα με τον βράχο, είναι ένα έργο το οποίο θέλει πάρα πολλά χρήματα για να γίνει, έχουμε ολοκληρώσει την μελέτη ύψους 800.000 ευρώ, υπάρχουν δύο-τρεις τεχνικές λύσεις-προτάσεις. Επιλέγουμε αυτήν η οποία είναι η πλέον συμφέρουσα και θα έχει λιγότερο κόστος, διότι η φθηνότερη είναι της τάξεως του 1.200.000 ευρώ. Καταλαβαίνετε ότι αυτά τα χρήματα δεν υπάρχουν από την Νομαρχιακή αυτοδιοίκηση, αλλά πρέπει να γίνει το έργο σε συνεργασία με την Περιφέρεια με ένταξή του είτε στο 4ο ΕΣΠΑ, είτε σε κάποιο προνομιακό πρόγραμμα των Υπουργείων ΠΕΧΩΔΕ ή Αγροτικής Ανάπτυξης ή ακόμα με προγραμματική σύμβαση μεταξύ Περιφέρειας -Νομαρχίας-Δήμου. Πήγαμε επίσης στο χώρο που πρόκειται να ανεγερθεί το νέο σχολείο, το νέο διδακτήριο, Γυμνάσιο-Λύκειο Αιγείρας. Έχει γίνει αγορά οικοπέδου από την Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση με πόρους του Υπουργείου Παιδείας. Η κατασκευή του έργου με απόφαση του Υπουργού Παιδείας είχε ανατεθεί αρχικά στον ΟΣΚ, ο οποίος στην συνέχεια ζήτησε να υπογραφεί προγραμματική σύμβαση με την Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση. Μένουν κάποια τυπικά ζητήματα, όσο αφορά το ιδιοκτησιακό, για να ζητήσουμε την προγραμματική σύμβαση με τον ΟΣΚ. Το έργο είναι ύψους 2.000.000 ευρώ και σε μία συνάντηση που θα γίνει αύριο 8 Μαΐου στην Διεύθυνση Γενικών Υπηρεσιών της Νομαρχίας όλοι οι εμπλεκόμενοι δηλαδή Νομαρχία και Δήμος θα προσπαθήσουμε να λύσουμε τα τελευταία διαδικαστικά ζητήματα σε ότι αφορά το ιδιοκτησιακό για να προχωρήσουμε στην ανέγερση του Γυμνασίου-Λυκείου. Ανάλογες περιοδείες θα πραγματοποιηθούν το αμέσως προσεχές χρονικό διάστημα και σε άλλους Δήμους τον Νομού Αχαΐας.ΕΡΓΑ ΕΚΤΕΛΟΥΜΕΝΑ ΑΠΟ ΤΗΝ Ν.Α. ΑΧΑΪΑΣ ΣΤΟΝ ΔΗΜΟ ΑΙΓΕΙΡΑΣ«Αρδευτικό έργο ΤΟΕΒ Μαρμάρων - Κριού-Χρυσαμπέλων-Αιγών-Όασης-Εξοχής-Περιθωρίου» πρ/σμού 610.000,ΟΠΑΑΦ-ολοκληρώθηκε«Αρδευτικό έργο περιοχής Κασανέβας Δ.Αιγείρας» πρ/σμού 29.347,ΚΑΠ-ολοκληρώθηκε«Αποκατάσταση ζημιών στο αρδ.δίκτυο ΤΟΕΒ Κριού» πρ/σμού 32.000,ΚΑΠ-ολοκληρώθηκε«Αποπεράτωση 18ης επ.οδού και σύνδεση με 17η επ.οδό» πρ/σμού 469.552,46,ΟΠΑΑΦ-ολοκληρώθηκε«Βελτίωση 17ης Ε.Ο. Αιγές-Σελιάνα» πρ/σμού 768.892,15,ΟΠΑΑΦ-ολοκληρώθηκε«Σύνδεση 17ης Ε.Ο. με 18η Ε.Ο.», πρ/σμού 320.000 € εγκρίθηκε από την Περιφέρεια μετά από σχετικό αίτημα της Ν.Α. Αχαίας αντί του έργου «Κατασκευή γέφυρας στον Κριό για την αποκατάσταση σύνδεσης Της 17ης ΕΟ με την παλαιά εθνική οδό» το οποίο θα γίνει από ΕΡΓΟΣΕ -- Πρ/σμός 400.000 €. Δημοπρατήθηκε μέσα στο 2008 Δεν έχει εκτελεστεί εγκατάσταση αναδόχου μέχρι τέλους Μαίου 2009. Ανάδοχος Ασκούνης«Ολοκλήρωση ασφαλτόστρωσης δρόμου προς ΔΔ Εξοχής Δ.Αιγείρας», πρ/μού 100.000, ΚΑΠ-ολοκληρώθηκε«Αρδευτικό έργο Δ.Αιγείρας» , 30.250, ΚΑΠ-ολοκληρώθηκε«Βελτίωση -άρση επικινδυνότητας της 17ης Ε.Π. και σύνδεση με 18η Ε.Π.»,πρ/μού 800.000, ΟΠΑΑΦ - Συμπληρωματική χρηματοδότηση 398.000 από ΚΑΠ - Συνολική χρηματοδότηση 1.198.000 € -Ολοκληρώθηκε.«Κατασκευή πλατειών ΔΔ Μοναστηρίου , Σελιάνας, Αμπελοκήπων Δ.Αιγείρας», πρ/μού 200.000, ΟΠΑΑΦ -Εκτελείται «Προμήθεια κλειστών αγωγών για αντικατάσταση αρδευτικού δικτύου Τ.Δ. Χρυσανθίου» πρ/σμού 40.000, ΚΑΠ -Έγινε η προμήθεια τον Φεβρουάριο του 2009ΕΡΓΑ ΚΟΙΝΑ.«Μελέτη προστασίας ακτών Αιγιαλείας από διάβρωση» πρ/σμού 145.443,87,ΟΠΑΑΦ -Ολοκληρώθηκε στο στάδιο προμελέτης«Κατασκευή ΧΥΤΑ Αν.Αιγιάλειας» πρ/σμού 2.560.000,Πρόγραμμα Ταμείο Συνοχής -Ολοκληρώθηκε «Αποκατάσταση κατεστραφέντος κυτάρου ΧΥΤΑ Αν.Αιγιάλειας» , πρ/σμού 1.000.000 -Ολοκληρώθηκε«Αποκατάσταση χωματερών Ακράτας Αιγείρας Διακοπτού» πρ/σμού 800.000 € και συμβατικού αντικειμένου 400.000 € Ταμείο Συνοχής -Ολοκληρώθηκε , συμβατικό αντικείμενο για χωματερή Αιγείρας 103.000 €


Από την εφημερίδα Στύξ

4

3

2

1

Εικοσιπέντε θέσεις για την τρομοκρατία(Κλεάνθης Γρίβας)

Εικοσιπέντε θέσεις για την τρομοκρατία Κλεάνθης Γρίβας ( Zougla on line 8 ΦΕΒ. 2009 )
Η ιδεολογία χτίζει πύργους στον ουρανό. Οι αποδέκτες της διακατέχονται από την καταστροφική αυταπάτη ότι κάποτε θα κατοικήσουν σ' αυτούς. Οι τεχνικοί της εξουσίας τους διαχειρίζονται για την εξυπηρέτηση των συμφερόντων τους. Και η κοινωνία καταβάλλει το κόστος της συντήρησής τους. Συνεπώς, επαναλαμβάνοντας για λογαριασμό μου τη δήλωση ότι «μιλώ εξ ονόματός μου και δίνω στον εαυτό μου το δικαίωμα της κριτικής και των προτάσεων» (Κορνήλιος Καστοριάδης), νομιμοποιούμαι να υποστηρίζω ότι «η κοινωνία είναι το προϊόν των αρετών μας και το κράτος των ελαττωμάτων μας» (Τόμας Πέιν), να αποφαίνομαι υπέρ «της ελευθερίας της κοινωνίας και της ανελευθερίας του κράτους» (Καρλ Μαρξ), και να αποστρέφομαι κάθε μορφή βίας που οδηγεί στην ελευθερία του κράτους και στην ανελευθερία της κοινωνίας. 1. Η τρομοκρατία είναι η έσχατη έκφραση του παραληρηματικού ιδεολογικού λόγου. Είναι ιδεολογικός λόγος αναγμένος στον ανώτατο συντελεστή της εξουσίας. Είναι εξουσία στο νιοστό βαθμό. Εξουσία που δεν υπόκειται σε κανέναν κανόνα ή περιορισμό. Εξουσία απόλυτη. 2. Η τρομοκρατία είναι προνομιούχο μέσο και, συγχρόνως, πεδίο άσκησης πολιτικής, σε όλες τις ετερόνομες κοινωνίες όπου η «πολιτική» είναι αποκλειστική υπόθεση των επαγγελματιών πολιτικών. Κι αυτό καθίσταται ολοφάνερο «αν την κρίνουμε από τα αποτελέσματά της και αν δούμε ποιον ευνοούν». Εξ ου και η ανάγκη «να πούμε καθαρά ποιος ασκεί την τρομοκρατία και πώς την χρησιμοποιεί ως θέαμα». (G. Sanguinetti) 3. Η τρομοκρατία είναι το χειρότερο από όλα τα αδιέξοδα της κρατικής επιβολής. Επειδή, σε αντίθεση με τη θεσμοποιημένη εξουσία, η οποία στις δημοκρατικές κοινωνίες υπόκειται στους περιορισμούς των κανόνων και των νόμων (πράγμα που σημαίνει ότι υπάρχει πάντοτε η δυνατότητα οι νόμοι και οι κανόνες να λειτουργήσουν και εναντίον της εξουσίας), η εξουσία της τρομοκρατίας δεν υπόκειται στον περιορισμό κανενός κανόνα ή νόμου: Νόμος και κανόνας της είναι τα προϊόντα της παρανοϊκής εξουσιοφρένειας που πλήττει τους εγκεφάλους και τα εκτελεστικά όργανα της τρομοκρατίας, και μέσο της το περίστροφο και η βόμβα. 4. H τρομοκρατία ενεργοποιεί τα πιο πρωτόγονα αντανακλαστικά των ανθρώπων και τους κάνει να προτιμούν την ασφάλεια της δουλείας από τους κινδύνους της ελευθερίας. Χάρη στην εξουσιαστική κατασκευή της τρομοκρατίας, η κοινωνία βρίσκεται «νομίμως» εγκλωβισμένη στις επιλογές της εξουσίας και σπρώχνεται να «συναινεί» στην επιδίωξη της εξουσίας για μετασχηματισμό του κράτους δικαίου και πρόνοιας σε κράτος ασφάλειας και «θεραπείας», στο οποίο επιβάλλεται η πλήρης συμμόρφωση των πολιτών με τη σταδιακή καθιέρωση ενός ποινικού δικαίου που βασίζεται στην υποψία. 5. Η τρομοκρατία είναι συνυφασμένη με την ιστορική, πολιτική και ιδεολογική παράδοση όλων των ολοκληρωτικών κινημάτων και χρησιμοποιήθηκε κατά κόρον από τον μπολσεβικισμό, το φασισμό, το ναζισμό αλλά και τις φιλελεύθερες δημοκρατικές ολιγαρχίες. Αυτό αποδεικνύει ότι δεν υπάρχει διαφορά μεταξύ «αριστερής» και «δεξιάς» τρομοκρατίας. Η τρομοκρατία είναι πάντοτε αντιδραστική. 6. Η τρομοκρατία είναι ένα από τα παραπροϊόντα της εξουσιαστικά χειραγωγούμενης νηπιακής σκέψης και πράξης ορισμένων επαγγελματιών «σωτήρων», οι οποίοι δρουν είτε υπό την επίδραση μιας ψευτοεπαναστατικής αυταπάτης είτε υπό το βάρος της απελπισίας μιας παραπαίουσας εξουσίας, με κοινό τους χαρακτηριστικό την καθυπόταξη των μέσων στο σκοπό, ο οποίος είναι, πάντοτε και αυταπόδεικτα, «άγιος». 7. Η τρομοκρατία ως μέσο άσκησης πολιτικής εφαρμόζεται είτε αμέσως, με τη δράση πρακτόρων των αυτονομημένων παράλληλων μυστικών υπηρεσιών, είτε εμμέσως, με την «τηλεκατεύθυνση» διαφόρων ατόμων ή ομάδων που έχουν δήθεν «αντικρατικό» προσανατολισμό. 8. Τα επιτελικά όργανα της τρομοκρατίας βρίσκονται σε ορισμένα αυτονομημένα τμήματα των μυστικών υπηρεσιών της κρατικής εξουσίας, που είναι επιφορτισμένες με το καθήκον της εμπέδωσης και συντήρησης της καθεστωτικής σταθερότητας με ενέργειες και μέσα που υπερβαίνουν τα όρια της νομιμότητας και διαφεύγουν παντός κοινωνικού και πολιτικού ελέγχου. «Η τρομοκρατία είναι το κράτος, δηλαδή ένα από τα πολλά ένοπλα παρακλάδια του». (G. Sanguinetti) 9. Τα εκτελεστικά όργανα της τρομοκρατίας ή είναι πράκτορες των μυστικών υπηρεσιών ή είναι αφελείς «κοινωνικοί αναμορφωτές» που μπορεί να διακατέχονται από την αυταπάτη ότι εξυπηρετούν τα «ύψιστα συμφέροντα του λαού, της φυλής, του έθνους, του προλεταριάτου ή της επανάστασης», ενώ στην πραγματικότητα τηλεκατευθύνονται από ειδικά αυτονομημένα τμήματα των μυστικών υπηρεσιών και συνεργούν στην πλήρη καθυπόταξη της κοινωνίας στην κρατική εξουσία. 10. Η τρομοκρατία, ανεξάρτητα από το εάν ασκείται από ή «εναντίον» της κρατικής εξουσίας, οδηγεί πάντοτε στην αποτελμάτωση της κοινωνίας και της Ιστορίας και κατατείνει στην οικοδόμηση ενός εφιαλτικού σύμπαντος που κυριαρχείται από ένα ποινικό «δίκαιο» βασισμένο στην υποψία. 11. Πρώτο καθήκον κάθε εξουσίας που βρίσκεται σε κρίση είναι η κατασκευή μιας απειλής, από την οποία η κρατική εξουσία αναλαμβάνει εργολαβικά να «προστατεύσει» την κοινωνία, ψαλιδίζοντας τις ελευθερίες της. Γιατί δεν υπάρχουν «παροχές υπηρεσιών» χωρίς κόστος. 12. Η απειλή της τρομοκρατίας είναι άκρως αποτελεσματική, με διασφαλισμένη την ικανότητα να πλήττει οποιονδήποτε, οτιδήποτε, οπουδήποτε. Η τρομοκρατία είναι ο ιδανικός βραχίονας της εξουσίας, μέσω του οποίου νομιμοποιείται η τρομοκρατία του κράτους πάνω στην κοινωνία. Γι’ αυτό, ακόμη και εάν δεν υπήρχε η τρομοκρατία, η εξουσία θα ήταν υποχρεωμένη να την εφεύρει. 13. Με διαπιστωμένα τα σημάδια της επερχόμενης κρίσης, οι επαγγελματίες διαχειριστές της κρατικής εξουσίας ανακάλυψαν και στα καθ' ημάς τη δήθεν «αντικρατική» τρομοκρατία, προκειμένου να της αντιτάξουν την κρατική «αντιτρομοκρατική» τρομοκρατία. 14. Η αυταρχική «δημοκρατία», ως μόνη απάντηση των διαχειριστών της κρατικής εξουσίας στην κρίση του κράτους δικαίου και πρόνοιας, και η τρομοκρατία, ως προνομιούχο μέσο για να εξασφαλιστεί η αναγκαία «σύγκλιση των κομμάτων», με τρόπο ώστε να επιτευχθεί η εξάλειψη κάθε «ριζικής αντιπολίτευσης», σηματοδοτούν το δρόμο που επέλεξε ο φιλελεύθερος ολιγαρχικός καπιταλισμός για να βγει από την πολυδιάστατη οικονομική, πολιτική, ιδεολογική, πολιτιστική και οικολογική κρίση του. 15. Οι δολοφονίες ορισμένων περιστασιακών θυμάτων από διάφορες βαθμίδες του διαχειριστικού προσωπικού της εξουσίας, διαλεγμένα με άγνωστα κριτήρια από ορισμένα, επίσης άγνωστα, αυτονομημένα τμήματα του αδιαφανούς δικτύου των παράλληλων μυστικών υπηρεσιών, προετοίμασαν μεθοδικά το έδαφος για τη νομοθετική αναγωγή ολόκληρης της κοινωνίας σε όμηρο στα χέρια της εξουσίας. 16. Η κρατική εξουσία έχει το μονοπώλιο της νόμιμης βίας. Όταν όμως η νόμιμη βία αποδεικνύεται ανεπαρκής, τότε προσφεύγει στην τρομοκρατία, την οποία όλοι ψάχνουνε ματαίως. Γιατί άπαξ και «εφευρέθηκε» η κρατική εξουσία, μόνο διανοητικά υπολειπόμενοι μπορούν να επιμένουν να ανακαλύψουν ξανά την... Αμερική. 17. Η τρομοκρατία είναι ο λόγος ύπαρξης και το πεδίο δράσης διαφόρων αυτονομημένων τμημάτων των μυστικών υπηρεσιών της κρατικής εξουσίας, τα οποία συνθέτουν ένα παράλληλο δίκτυο για την εξυπηρέτηση των εξουσιαστικών σκοπιμοτήτων και αναγκών που απαιτούν υπέρβαση του υφιστάμενου πλαισίου νομιμότητας. 18. Η κρατική και η «αντικρατική» τρομοκρατία αποτελούν τις δύο όψεις του πλέον προνομιούχου μέσου άσκησης πολιτικής σε περιόδους κρίσης. 19. Η αλληλεπίδραση μεταξύ κρατικής και «αντικρατικής» τρομοκρατίας βασίζεται στην ακραία ιδεολογικοποίηση της υφιστάμενης πραγματικότητας, μέσω της οποίας καθίσταται δυνατή η «ακύρωση» της πραγματικότητας και η υποκατάστασή της από τις ιδεολογικές απεικονίσεις της. 20. Οι διαχειριστές της εξουσίας μεριμνούν για τη διαρκή ενίσχυση των αρμοδιοτήτων των διωκτικών αρχών. Οι μηχανισμοί καταστολής ενδυναμώνονται και αναπτύσσονται ως κακοήθης νεοπλασία. Τα ατομικά δικαιώματα και οι πολιτικές ελευθερίες συρρικνώνονται. Παρ’ όλα αυτά, η τρομοκρατία αποδεικνύεται «άλυτο αίνιγμα» για τις διωκτικές αρχές, γιατί, απλούστατα, όταν ο διώκτης και ο διωκόμενος ταυτίζονται, η σύλληψη του διωκόμενου είναι αδύνατη. 21. Η δηλωμένη «αδυναμία» της κρατικής εξουσίας να προσεγγίζει τα καθοδηγητικά και (πολλές φορές) τα εκτελεστικά, όργανα της τρομοκρατίας είναι ευθέως ανάλογη με τη δυνατότητά της να «αποικιοποιεί» τρομοκρατικά ολόκληρη την κοινωνία. 22. Η απόδειξη της επάρκειας του νομοθεσίας και της αστυνομίας για την αντιμετώπιση της τρομοκρατίας είναι ασύμφορη από εξουσιαστική άποψη, γιατί αφήνει έκθετη την απαίτηση για ειδικούς «αντιτρομοκρατικούς» νόμους και υπηρεσίες. Γι’ αυτό και είναι ανάγκη να «αποδεικνύεται» συνεχώς η ανεπάρκεια και η αναποτελεσματικότητα και της νομοθεσίας και της αστυνομίας. 23. Οι διωκτικές αρχές είναι ευκολότερο και βολικότερο να συλλαμβάνουν τους «συνήθεις υπόπτους» και να τους εμφανίζουν ως τρομοκράτες, παρά να τα βάζουν με τους αληθινούς τρομοκράτες, τους ικανούς επαγγελματίες εκτελεστές, που είναι η σαρξ εκ της σαρκός της εξουσίας τους. 24. Οι διωκτικές αρχές υποφέρουν από εναλλασσόμενες κρίσεις μανίας και κατάθλιψης. Μετά τη διάχυτη ευφορία από τη σύλληψη κάποιων «συνήθων υπόπτων», ακολουθεί πάντοτε η κατάθλιψη του «τίποτα» των πραγματικών τρομοκρατών. 25. H κρατική διαχείριση του τρόμου και της αυταπάτης είναι το λυμένο αίνιγμα της διαλεκτικής της εξουσίας και της τρομοκρατίας. «Το κράτος είναι ο αυτουργός και ο αποκλειστικός ωφελημένος από τη σύγχρονη τεχνητή τρομοκρατία... Την τρομοκρατία τη διευθύνει η εξουσία, κι όποιος θέλει την εξουσία, πρέπει να αποδείξει πως ξέρει να διευθύνει την τρομοκρατία». (G. Sanguineti)

Φωτογραφίες του χωριού

Γιώργο χρόνια πολλά και ευχαριστώ πολύ για τις φωτογραφίες.

Διάλογος για την παιδεία

Σε χώρες με προχωρημένο πολιτικό σύστημα υπάρχουν θεσμοί διαλόγου που λειτουργούν καλολαδωμένα. Όλοι οι εμπλεκόμενοι γνωρίζουν εκ των προτέρων την ατζέντα του διαλόγου, τις προϋποθέσεις, το χρονοδιάγραμμα και τους στόχους. Όπως είναι ευνόητο, τα αποτελέσματα τέτοιων διαδικασιών είναι μακρόπνοα και τυγχάνουν σεβασμού από όλους. Δεν υπάρχουν, λοιπόν, αγεφύρωτες συγκρούσεις στις χώρες αυτές; Δεν υπάρχουν κερδισμένοι και χαμένοι; Δεν υπάρχουν θύματα και θύτες; Ασφαλώς και υπάρχουν! Όμως η κουλτούρα της συναίνεσης είναι εμπεδωμένη βαθειά μέσα στις κοινωνίες τους. Κάθε σύγκρουση έχει τουλάχιστον ένα δυνατό και τουλάχιστον έναν αδύναμο εταίρο. Στις χώρες αυτές, λοιπόν, ο δυνατός εταίρος έχει συνήθως την ευφυΐα και τα περιθώρια να επιβάλλει την κεντρική θέση του δια του διαλόγου, των συναινετικών διαδικασιών, των περιφερειακών συμβιβασμών προκειμένου να επιβληθεί ο πυρήνας της ισχυρής θέσης. Οι αδύναμοι εταίροι υφίστανται το αναπόφευκτο, έχοντας διασφαλίσει κάποια ανταλλάγματα, απεμπολώντας τη δυνατότητα να αντιμάχονται τις αποφάσεις που συνυπογράφουν. Έτσι, η κοινωνία πορεύεται ειρηνικά και αποτελεσματικά προς το επόμενο φούντωμα της σύγκρουσης συμφερόντων, η οποία θα αντιμετωπιστεί με τον ίδιο τρόπο, ώσπου κάποτε να γίνει τόσο εκρηκτική που να μην αντιμετωπίζεται με διαλόγους. Σε αυτές τις χώρες, όταν ο διάλογος καταρρέει συμβαίνουν σημαντικές ανακατατάξεις στην κοινωνία, που φέρουν τη σφραγίδα αυτών που τον αρνούνται - επαναστάσεις αν αρνούνται το διάλογο οι κάτω, δικτατορίες αν αρνούνται οι πάνω. Αντίθετα από άλλες χώρες, όπου, είτε με είτε χωρίς διάλογο, τα αποτελέσματα είναι συνήθως τα ίδια. Δηλαδή τίποτα.
Εδώ, στη βαλκανική γωνιά μας, τα πράγματα δε γίνονται έτσι. Οι διάλογοι είναι συνήθως άθλιες απομιμήσεις των ευρωπαϊκών παραδειγμάτων, πολλές φορές χωρίς καν να τηρούνται τα προσχήματα. Δεν υπάρχει ατζέντα, πλαίσιο, δεσμεύσεις, στόχοι χρονοδιαγράμματα. Κι αν υπάρχουν, δεν τηρούνται. Συνηθέστατα δε γίνεται καν διάλογος, αφού οι κυριότεροι εταίροι του δεν προσέρχονται ή αποχωρούν με τυμπανοκρουσίες. Έτσι, οι ρυθμίσεις των κυβερνήσεων δε φέρουν τη σφραγίδα της συναίνεσης, τα όποια μέτρα συναντούν τις ακώλυτες αντιδράσεις των διαφωνούντων και των θιγόμενων, και δε μένει παρά ο επόμενος υπουργός να επιχειρήσει να ξαναφέρει το θέμα σε "διάλογο" για να επαναληφθεί ο κύκλος της αναποτελεσματικότητας.
Κατά μία έννοια, είναι καλύτερα έτσι. Είναι τιμιότερο να καταγγέλλει κανείς το "διάλογο", αν κρίνει ότι δεν εκπληρώνει τις στοιχειώδεις προϋποθέσεις, παρά να συμμετέχει σε αυτόν για μικροπολιτικές σκοπιμότητες, προκειμένου να μη χρεωθεί το ναυάγιο ή την άθλια έκβασή του. Είναι προτιμότερο να παίρνει μια κυβέρνηση τις αποφάσεις της, να διαλέγει με ποιους θα πάει και ποιους θ' αφήσει, αντί να ρίχνει στάχτη στα μάτια του κόσμου επιδιώκοντας υποτιθέμενη συναίνεση.
Αν επιμένουμε στο διάλογο, τότε θα πρέπει να απαντήσουμε σε ένα βασικό ερώτημα, πριν προχωρήσουμε. Υπάρχουν ισότιμοι συνομιλητές σε αυτόν, οι περίφημοι κοινωνικοί εταίροι; Κι αν όχι, όπως συμβαίνει σχεδόν πάντα, πώς θα εξασφαλίσουμε ότι οι αδύναμοι εταίροι δε θα συρθούν σε μία συμφωνία που θα αναπαράγει την αδυναμία τους, φέροντας αυτή τη φορά τη σφραγίδα της συναίνεσής τους;
Στο θέμα της παιδείας υπάρχουν πολλοί εταίροι και δεν είναι καθόλου ισοδύναμοι. Αν τους χωρίσουμε σε κατηγορίες, είναι οι εκπαιδευτικοί, οι γονείς, οι μαθητές και οι φοιτητές που ανήκουν στα ανώτερα κοινωνικά στρώματα, εκείνοι που ανήκουν στα κατώτερα, οι επιχειρηματίες που περιμένουν από το εκπαιδευτικό σύστημα να τους παράσχει κατάλληλα εκπαιδευμένους και "προσαρμοσμένους" εργαζόμενους, αλλά και να αλώσουν το χώρο της παιδείας ως προσοδοφόρο αγορά, το κράτος που επίσης θέλει να στελεχώσει το μηχανισμό του, αλλά και υποχρεούται να παράσχει εκπαιδευτικές υπηρεσίες, το πολιτικό προσωπικό (κόμματα και συνδικαλιστές). Από το διαχωρισμό αυτό καταλαβαίνει κανείς ότι ο αδύναμος κρίκος είναι εκείνο το κομμάτι της κοινωνίας (μαθητές, φοιτητές, γονείς, εκπαιδευτικοί) που παλεύουν καθημερινά για την επιβίωσή τους. Γι' αυτούς, το θέμα της παιδείας ξεπερνά το επίδικο της μόρφωσης, της ανάπτυξης της προσωπικότητας, κλπ. Μετατρέπεται σε θέμα αξιοπρεπούς διαβίωσης. Επιβίωσης, σε ορισμένες περιπτώσεις.
Όπως είναι σήμερα η εκπαίδευση σε όλον τον κόσμο, ο κύριος ρόλος της είναι κατανεμητικός. Ανεξάρτητα από το πόσο καλά ή κακά γίνονται τα μαθήματα στα σχολεία και στις σχολές, στο τέλος ο μαθητής/σπουδαστής θα πάρει ένα χαρτί με ένα τίτλο και ένα βαθμό απάνω του. Όσο καλές ή κακές και να είναι οι πραγματικές γνώσεις που αντιπροσωπεύει αυτό το χαρτί, ο βασικός του ρόλος είναι να διοχετεύσει τον κάτοχό του προς μία θέση στην παραγωγή ή εκτός αυτής. Όσο καλή ή κακή και αν είναι η εκπαίδευση, τα συστήματα εισαγωγής, οι εξετάσεις κλπ, στο τέλος της ημέρας κάποιοι θα πάνε στις "καλές" θέσεις εργασίας, κάποιοι (οι περισσότεροι) στην εργασιακή κόλαση του ανύπαρκτου οκταώρου και των μισθών πείνας, και κάποιοι (πάρα πολλοί) στο βούρκο της ανεργίας και της μαύρης εργασίας. Και όλα αυτά θα γίνουν με κύριο άξονα το "χαρτί". Αν είναι "καλό", οι ευκαιρίες θα είναι πολλές. Αν είναι "κακό", λίγες.
Ας μη έχουμε την αυταπάτη ότι μπορούμε να έχουμε πολύ φαεινές ιδέες στην εκπαίδευση. Δεν είναι όλα θέμα παιδείας, όπως διατείνεται η διαφημιστική καμπάνια του ΥΠΕΠΘ. Ακόμα και παραδεισένια να είναι η εκπαίδευσή μας, ο τελικός ρόλος της θα είναι να κατανέμει τους μαθητές στην παραγωγή. Αυτό το κατανοούν ασυναίσθητα και οι μαθητές και οι γονείς, γι' αυτό και θα πηγαίνουν στα φροντιστήρια ακόμη κι αν εμείς γίνουμε οι καλύτεροι εκπαιδευτικοί και τα σχολεία μας τα καλύτερα του κόσμου. Όσο υπάρχει ανεργία και εργασιακή κόλαση, οι μαθητές θα διαγκωνίζονται με κάθε τρόπο και τίποτε δε θα τους φτάνει. Αν τα σχολεία είναι κακά, θα πηγαίνουν σε φροντιστήρια για το στοιχειώδες. Αν είναι καλά, πάλι στα φροντιστήρια για το κάτι παραπάνω. Είναι όλα θέμα κοινωνίας.
Ένας διάλογος για την Παιδεία, λοιπόν, δε μπορεί να γίνει για το πλέον σημαντικό επίδικο που επικαλούνται οι ιδεολογικοί και πολιτικοί ταγοί μας, τη δια της μόρφωσης ανάπλαση της κοινωνίας, αλλά μόνο για σημαντικά ενίοτε, αλλά περιφερειακά ως προς το κύριο θέματα, όπως το αν θα παρέχεται σύγχρονη γνώση ή πεπαλαιωμένη, αν στα πανεπιστήμια θα μπαίνουν κυρίως οι πλούσιοι ή και μερικοί φτωχοί, κλπ. Για να μιλήσουμε για το κύριο ζητούμενο, δεν πρέπει να αρχίσουμε με διάλογο για την Παιδεία, αλλά με διάλογο για την κοινωνία. Αλλά αυτό δεν είναι στην ατζέντα.
Κατά τη γνώμη μου, ο μόνος διάλογος που θα είχε νόημα σε αυτήν τη φάση θα πρέπει να εστιαστεί γύρω από τη διαμόρφωση ενός σχολείου που να αμβλύνει τους κοινωνικούς φραγμούς στη μόρφωση. Ένα σχολείο που θα ενισχύει οικονομικά τους ασθενέστερους μαθητές ώστε να μην το εγκαταλείπουν για να εργαστούν, θα παρέχει μορφωτικές διεξόδους σε παιδιά με διαφορετικές δυνατότητες και κλίσεις, δε θα διαχωρίζει τους μαθητές σε ήρα και στάρι με διπλό δίκτυο σχολείων (τεχνικό-γενικό, καλά-κακά σχολεία), θα παρέχει τεχνολογικές και ακαδημαϊκές γνώσεις σε όλους τους μαθητές από μικρή ηλικία, και θα παρέχει ενιαίο απολυτήριο με ενιαία εργασιακά δικαιώματα. Και μετά, μια τριτοβάθμια εκπαίδευση με ελεύθερη πρόσβαση, όπου τα πτυχία θα καταλήγουν σε μεγάλες ομάδες ενιαίων εργασιακών δικαιωμάτων. Ας τολμήσουμε να αναδείξουμε το αδιέξοδο του κατανεμητικού ρόλου της εκπαίδευσης!
Τέτοιο διάλογο η κυβέρνηση της ΝΔ δεν πρόκειται να κάνει. Ούτε του ΠΑΣΟΚ μεθαύριο. Και διάλογος για το εξεταστικό δεν έχει και πολύ νόημα. Αυτόνομο λύκειο δεν υπάρχει, ούτε θα υπάρξει ποτέ. Άρα ο διάλογος για το εξεταστικό γίνεται τελικά μόνο και μόνο για το ποιος θα πάρει την πίτα των φροντιστηρίων. Οι πανεπιστημιακοί ή οι εκπαιδευτικοί της δευτεροβάθμιας.

Εκπαίδευση:

Βλέποντας το δένδρο και χάνοντας το δάσος.

Η εντεινόμενη πολιτική σύγκρουση και η οξύτητα των αντιπαραθέσεων για την κρίση στον χώρο της εκπαίδευσης, τείνει να περιορισθεί στα σημαντικά προβλήματα της τριτοβάθμιας εκπαί­δευσης. Παρέχει, ωστόσο, την ευκαιρία και τη δυνατότητα, μιας ουσιαστικής και παραγωγικής συζήτησης για μια σύγχρονη, ευέλικτη και απο­τελεσματική εκπαιδευτική πολιτική.

Η εκκίνηση των διαδικασιών για τη Συνταγματική αναθεώρηση, θα εστιαστεί στον δημόσιο ή μη χαρακτήρα της ανώτατης εκπαίδευσης. Το ενδια­φέρον έγκειται αν η δυνατότητα ίδρυσης μη Δημο­σίων Πανεπιστημίων θέλει ν' απαντήσει στο θέμα της φοιτητικής μετανάστευσης ή στην ευθύνη της πολιτείας να διαθέτει εναλλακτικές λύσεις.

Έχω τη βεβαιότητα ότι η ανασυγκρότηση και η αναβάθμιση των Δημοσίων Τριτοβάθμιων Ιδρυμά­των, δεν θα προσφέρει χώρο, για την ανάπτυξη μη κρατικών ιδρυμάτων. Αρκεί προς τούτο, το δημό­σιο Πανεπιστήμιο να είναι ανταγωνιστικό στο ευ­ρωπαϊκό και το διεθνές περιβάλλον.

Προς αυτή την κατεύθυνση τρία, κατ' αρχήν προβλήματα αναζητούν την αντιμετώπιση τους. Ταυτόχρονα, εδώ και τώρα.

Η υποχρηματοδότηση των Πανεπιστημίων, συνιστά μια χρόνια πληγή που τα οδηγεί στην ελ­λιπή και ανεπαρκή εκπαίδευση, στη σχεδόν ανύ­παρκτη έρευνα, τον μικρό αριθμό μεταπτυχιακών προγραμμάτων. Ο στόχος του 5% του ΑΕΠ για τις δαπάνες στην Παιδεία, έχει καταστεί θέμα πολιτι­κής φιλολογίας και ανέξοδο ευχολόγιο.

Η Αξιολόγηση των Πανεπιστημίων, οφείλει να είναι στόχος της ίδιας της Πανεπιστημιακής Κοι­νότητας. Αναβάθμιση χωρίς αξιολόγηση δεν είναι εφικτή. Και δεν νοείται η αξιολόγηση να προβάλ­λεται, ούτε ως φόβητρο, ούτε ως στοιχείο πολιτικής διαπραγμάτευσης. Έχουμε όλοι την ανάγκη, πο­λιτεία και κοινωνία να γνωρίζουμε τι διδάσκεται, πώς διδάσκεται, από ποιους διδάσκεται ο Έλλη­νας πολίτης. Η γνώση αποτελεί το ανταγωνιστικό πλεονέκτημα των εθνών, παράγει και πολλαπλα­σιάζει την εθνική υπεραξία. Οφείλει να αποτελεί την ικανή και αναγκαία συνθήκη της αναπτυξιακής στρατηγικής της χώρας.
Αναβάθμιση χωρίς αξιολόγηση δεν είναι εφικτή

Οι εισαγωγικές εξετάσεις στην Τριτοβάθ­μια Εκπαίδευση, συνιστούν το κεντρικό σημείο των αντιπαραθέσεων εδώ και πολλά χρόνια. Όσο η συζήτηση θα περιορίζεται στο εξεταστικό, τόσο θα βλέπουμε το δένδρο και θα χάνουμε το δά­σος. Το πρόβλημα δεν είναι αμιγώς εκπαιδευτικό. Συνδέεται με το επικρατούν νεοελληνικό κοινωνι­κό πρότυπο, που θέλει τον νέο, γιατρό, δικηγόρο, μηχανικό. Συνδέεται με την υποτυπώδη σύνδεση εκπαιδευτικού συστήματος και αναπτυξιακού παραγωγικού σχεδίου της χώρας. Για τούτο στον απαιτούμενο διάλογο πρέπει να συμμετάσχουν πέραν των φορέων της εκπαιδευτικής κοινότητας και οι παραγωγικές, επαγγελματικές, επιστημονι­κές ενώσεις και ολόκληρη η κοινωνία.

Τό χωριό μου, αι Αιγαί (άρθρο)

Ένα παμπάλαιο άρθρο για τό χωριό.

Λίγα λόγια για την εκδήλωση του συλλόγου μας

Πραγματοποιήθηκε το Σάββατο 31/1/09 με μεγάλη επιτυχία η πρώτη εκδήλωση του νεοσύστατου περιβαλλοντικού και πολιτιστικού συλλόγου Αιγών-Βλοβοκάς.Η εκδήλωση ήταν αφιερωμένη στη μνήμη του μεγάλου μουσικού και ανθρώπου Γιάννη Ζουγανέλη και έγινε στη βιβλιοθήκη που ο ίδιος δημιούργησε.Στην υπερπλήρη κόσμου βιβλιοθήκη (αρκετός κόσμος παρακολούθησε την εκδήλωση μέσα στο κρύο, έξω από τη βιβλιοθήκη στην εισοδό της) μέσα σε κλίμα συγκίνησης και μετά από σύντομο χαιρετισμό της προέδρου του συλλόγου κας Ιωάννας Κοντογιάννη ,προβλήθηκε video και διαβάστηκαν κείμενα για τη ζωή και το έργο του Γιάννη Ζουγανέλη.Ιδιαίτερα συγκινητικές ήταν οι στιγμές της ομιλίας του στενού του φίλου Άρη Αλεβίζου καθώς και η απαγγελία ποιημάτων του Γιάννη Ζουγανέλη απο το γιο του Ανδρέα.Η εκδήλωση έκλεισε με μουσική από το Ελληνικό μουσικό Κουιντέτο Πνευστών (αποτελείται από μουσικούς φίλους του Γιάννη Ζουγανέλη διεθνούς επιπέδου).Μετά το τέλος της εκδήλωσης ακολούθησε η κοπή της πίτας του συλλόγου και μπουφές.

Παρεμπιπτόντως, πώς επισυνάπτω ένα αρχείο pdf;

Τό χωριό μου, αι Αιγαί

Λάμπρο, εξαιρετική η δουλειά σου για τό βίντεο τής εκδήλωσης.
Έρρωσο.

Σχολείο χωρίς επιστήμη

Με αφορμή την εκκίνηση του συναρπαστικού ερευνητικού προγράμματος στο CERN του μεγαλύτερου πειράματος που έγινε ποτέ, στη μεγαλύτερη πειραματική συσκευή που κατασκευάστηκε ποτέ, ο καθηγητής Π. Ιωακειμίδης, επικαλέσθηκε πρόσφατα τη δυσάρεστη διαπί­στωση από την πανεπιστημιακή του εμπειρία, ότι «οι περισσότεροι νέοι άνθρωποι δεν έχουν σχεδόν καμία γνώση για τη σύγχρονη επιστήμη, για τις μεγάλες επιστημονικές θεωρίες που ορίζουν, ερμη­νεύουν, προβλέπουν την πραγματικότητα και που προσφέρουν το πλαίσιο κατανόησης τις ανθρώπι­νης ύπαρξης». Και διερωτήθηκε, πώς, χωρίς κάποια εξοικείωση με αυτή τη γνώση και τη νέα «θεμε­λιακή αφήγηση» που προσφέρει, προσλαμβάνει κανείς το σημερινό κόσμο και τις αλλαγές του. Ο τρόπος με τον οποίο οι νέοι έρχονται σε επαφή με την επιστήμη, το είδος και η ποιότητα των πληροφοριών που τους παρέχονται, η επάρκεια των διδακτικών μεθόδων και η ανισότητα των ευκαιριών που δημιουργεί το κοινωνικό περιβάλλον, απασχολούν έντονα πολλές χώρες. Στις Ηνωμένες Πολιτείες, η διδασκαλία των επιστημών στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση αποτέλεσε πεδίο μάχης σκληρής στον «πόλεμο του Μπους κατά της επιστήμης». Στη Γαλλία το επίπεδο της εκπαί­δευσης στα σχολεία των φλεγόμενων προαστίων, τροφοδοτεί τακτικά τον δημόσιο διάλογο. Και τα ευρήματα του διεθνούς προγράμματος αξιολόγησης ΡΙSΑ, δίνουν την ευκαιρία για αισιόδοξες ή απαισιόδοξες προβλέψεις σχετικά με την ικανότητα της μιας ή της άλλης χώρας, να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις της «κοινωνίας της γνώσης».
Δεν είναι αυτή η περίπτωση της Ελλάδας. Διότι, εδώ, αν «οι περισσότερα νέοι άνθρωποι δεν έχουν σχεδόν καμία γνώση για τις μεγάλες επιστημονικές θεωρίες», είναι, πολύ απλά, γιατί ποτέ δεν τις έχουν ακούσει, τουλάχιστον στο πλαίσιο των εγκυκλίων σπουδών τους. Τόσο απλά! Εκατόν πενήντα χρόνια μετά τη δημοσίευση της θεωρίας της εξέλιξης, 90 μετά τη διατύπωση της θεω­ρίας της σχετικότητας, 80 μετά την ανακάλυψη και την ερμηνεία της διαστολής του Σύμπαντος, 70 μετά τη συγκρότηση της κβαντομηχανικής και τουλάχιστον 30 μετά τη διαμόρφωση του καθιερωμέ­νου προτύπου στοιχειωδών σωματιδίων και θεμελιωδών δυνάμεων, οι σπουδαίες αυτές και γόνι­μες ιδέες, που συμπυκνώνουν αυτό που σήμερα γνωρίζουμε για τον κόσμο και τη Ζωή, δεν έχουν περάσει ακόμη την πόρτα του σχολείου...
Ή, για να είμαστε απολύτως ακριβείς, κάποιες την πέρασαν, αλλά με τον ίδιο εκείνο τρόπο που μια δειλή πολιτική τάξη αντι­μετώπιζε πάντα μια πρωτόγονα αναχρονιστική και κακομαθημένη Ιεραρχία: έχουν περιληφθεί στα σχολικά βιβλία, αλλά δεν διδά­σκονται. Οι νεότερες γενιές των Ελλήνων, όπως ακριβώς και οι προη­γούμενες, θα συνεχίσουν αμέριμνα το ταξίδι τους στη ζωή χωρίς επαφή με το κεκτημένο του ανθρώπινου πολιτισμού απέναντι στα μεγάλα ερωτήματα της ύπαρξης: Για τη γέννηση του Σύμπαντος, τη φύση του χώρου και του χρόνου, της ύλης και της ενέργειας, την προέλευση και την ποικιλότητα της ζωής, την παρουσία του ανθρώπου. Σαν ο Δαρβίνος και ο Αϊνστάιν να μην πέρασαν ποτέ από τη γη μας..

Εκδήλωση στη μνήμη του Γιάννη Ζουγανέλη

Το Σάββατο 31 Ιανουαρίου 2009 και στις 7 μ.μ. ο περιβαλλοντικός και πολιτιστικός σύλλογος Αιγών-Βλοβοκάς διοργανώνει εκδήλωση για να τιμήσει τον άνθρωπο και καλλιτέχνη Γιάννη Ζουγανέλη.
Η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί στη βιβλιοθήκη που με τόση αγάπη ο Γιάννης δημιούργησε.

ANTI-ΟΥΜΠΕΡΤΟ ΕΚΟ

Αν πράγματι ο Ομπέρτο Εκο είπε ότι το "καλοκαίρι δεν υπάρχουν ειδήσεις"τότε το περσινό καλοκαίρι διέσυρε τη θεωρία του.Ένας πόλεμος γενοκτονία που προετοιμαζόταν από καιρό, μια παγκόσμια κρίση , αλλαγή συσχετισμών σε πολλές χώρες, ανάμεσα στίς οποίες είναι και η δική μας. Αυτά κληροδότησε το καλοκαίρι του 2008 στον Ιανουάριο της νέας εποχής.

Πεθαίνοντας στην Παλαιστίνη

Διαβάζοντας την Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία, στάθηκα σε αυτή τη φωτογραφία και σε αυτό το κείμενο. Σας τό δίνω χωρίς σχόλια λέγοντας μόνο ότι : Η πράξη δεν σπρώχνει απότομα στην καταστροφή. Την έλκει η σκέψη.