ΔΙΑΣΠΑΣΤΕ, ΠΟΥΛΗΣΤΕ, ΤΕΛΕΙΩΣΑΤΕ!

ΠΗΓΗ: ISKRA

της ΦΛΩΡΑΣ ΠΑΠΑΔΕΔΕ*

Το σίριαλ της απελευθέρωσης της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας, που ξεκίνησε με την Οδηγία 92/1996 της Ε.Ε., αποδείχτηκε τεράστια εισπρακτική επιτυχία για ξένους και ντόπιους επιχειρηματικούς ομίλους. Η σειρά χρηματοδοτήθηκε από τις «ελληνικές» κυβερνήσεις και στηρίχθηκε από τις «αντιπολιτεύσεις», τα ΜΜΕ, και τιςσυνδικαλιστικές ηγεσίες. Απ’ όλους αυτούς που στήριξαν και στηρίζουν την πολιτική του ευρωμονόδρομου. Συνέβαλε έτσι σημαντικά στο ανέβασμα της μεγάλης υπερπαραγωγής «Η Διόγκωση του Δημόσιου Χρέους». Που καλείται να πληρώσει και πάλι το γνωστό υποζύγιο: ο ελληνικός λαός.

Τώρα Ε.Ε., ΔΝΤ και δοσίλογη κυβέρνηση ετοιμάζουν το νέο κύκλο του σίριαλ, το «τρίτο πακέτο απελευθέρωσης». Τα τρέιλερ των νέων επεισοδίων κόβουν ήδη την ανάσα των εργαζομένων στη ΔΕΗ, αλλά και κάθε εργαζόμενου σε αυτή τη χώρα όταν ανοίγει το λογαριασμό του ρεύματος.

Οι παραγωγοί της σειράς υπόσχονται νέα κορύφωση της αγωνίας καθώς προχωρούν σε μια καινοτομία άγνωστη μέχρι σήμερα στα χρονικά των ριάλιτι σόου: τον επί σκηνής διαμελισμό και τη δολοφονία του πρωταγωνιστή!

Η Δημόσια Επιχείρηση Ηλεκτρισμού που με το υστέρημα του ελληνικού λαού και τον κόπο των εργαζομένων της έχτισε αυτή την τεράστια κοινωνική υποδομή, πρέπει να πάψει να υπάρχει. Η απόσχιση και η ιδιωτικοποίηση των δικτύων, η πώληση και το κλείσιμο λιγνιτικών κοιτασμάτων, ορυχείων και μονάδων, η παραχώρηση των υδροηλεκτρικών, η αναγόρευση της «ανεξάρτητης» ΡΑΕ σε γκαουλάιτερ, δεν αφήνουν αμφιβολία ούτε στον πλέον καλόπιστο: στόχος της συνέχισης της πολιτικής των απελευθερώσεων-ιδιωτικοποιήσεων είναι η διάλυση κι η εξαφάνιση της ΔΕΗ. Γιατί η ύπαρξή της συνεχίζει να θυμίζει στον ελληνικό λαό ότι το ηλεκτρικό ρεύμα, όπως το νερό, οι συγκοινωνίες, η παιδεία, η υγεία, είναι κοινωνικό αγαθό.

Αυτά τα κοινωνικά δικαιώματα επιδιώκουν να καταργήσουν τα απανωτά «μνημόνια», η απελευθέρωση κι οι ιδιωτικοποιήσεις. Για τους πραγματικούς πρωταγωνιστές αυτού του τόπου προορίζεται ο ρόλος του φτωχού και πειθήνιου θεατή. Που θα παρακολουθεί με σκυμμένο το κεφάλι να καταληστεύουν καθημερινά τη χώρα του, τον ίδιο και τα δισέγγονά του. Που όταν θα βρίσκει δουλειά, θα δουλεύει πιο σκληρά για πιο λίγα. Και που κάθε βράδυ θα πληρώνει πανάκριβο εισιτήριο ανάβοντας το διακόπτη, για να παρακολουθήσει το ίδιο έργο στην TV: «αυτές οι επιλογές είναι μονόδρομος».

Είναι όμως έτσι; Δεν υπάρχει άλλος δρόμος; Ένας δρόμος που να οδηγεί σε αξιοπρέπεια και βελτίωση της ζωής της μεγάλης εργαζόμενης πλειοψηφίας; Κι είναι εύκολος ή δύσκολος δρόμος; Ας ψάξουμε για απαντήσεις με την κοινή λογική.

Η ΜΑΥΡΗ ΤΡΥΠΑ ΤΗΣ «ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗΣ»

Οι υπέρμαχοι της απελευθέρωσης των αγορών, επί 20 χρόνια, χρησιμοποιούν το ίδιο επιχείρημα: «οι δημόσιες επιχειρήσεις επιβαρύνουν τον κρατικό προϋπολογισμό και τους έλληνες φορολογούμενους. Αν τις μετοχοποιήσουμε, τις πουλήσουμε κι ανοίξουμε τις αγορές τους στους ιδιώτες θα απαλλαγεί η οικονομία από τα υπέρογκα κόστη τους». Γι’ αυτό και το 2000, με το Ν. 2773/99 «για την απελευθέρωση της αγοράς η.ε.», έσπασαν το «επάρατο» κρατικό μονοπώλιο της ΔΕΗ σε δύο μετοχοποιημένες επιχειρήσεις: τη ΔΕΗ Α.Ε. και το ΔΕΣΜΗΕ Α.Ε.

Ο ΔΕΣΜΗΕ Α.Ε., το εργαλείο της Ε.Ε. και των ιδιωτών για την απελευθέρωση, αποκαλείται τώρα από τους θιασώτες της ίδρυσής του:

1)  «Προβληματική επιχείρηση»[1] καθώς εμφανίζει ζημία περίπου 200 εκ. €. Γιατί παρά την αύξηση κατά 550%!!! του τέλους ΑΠΕ που πληρώνουν οι «έλληνες φορολογούμενοι», ο ΔΕΣΜΗΕ αδυνατεί να καταβάλει το σύνολο των υπέρογκων κρατικών επιδοτήσεων προς τους ιδιώτες κερδοσκόπους των ΑΠΕ. Επιδοτήσεις, που μόνο για το 2010 και χωρίς τα φωτοβολταϊκά, ανέρχονται σε περίπου 275 εκ. €.[2]

2) «Κρατικός οφειλέτης»[3] γιατί χρωστάει άλλα 40 εκ. € για επιδοτήσεις «κάλυψης μεταβλητού κόστους» στους ιδιώτες «επενδυτές» των θερμικών (Elpedison, GdF-Suez/ΤΕΡΝΑ, Μυτιληναίος).

Η ΔΕΗ Α.Ε., ιδιωτικοποιημένη κατά 49%, θα μοιράσει το 2010 μέρισμα ύψους 183,3 εκ. €. Το ελληνικό δημόσιο θα εισπράξει 93,5 εκ. € και οι ιδιώτες μέτοχοι 89,8 εκ. €. Επίσης, στο ίδιο έτος κατέβαλε:[4]

-  650,22 εκ. € προς τους ιδιώτες «ανταγωνιστές» της για αγορές ηλεκτρικής ενέργειας από εσωτερικό κι εξωτερικό και για να κρατά σβηστές σύγχρονες δικές της Μονάδες!

- 248,21 εκ. € προς τον ΔΕΣΜΗΕ για επιδότηση των ιδιωτών, ως τέλος χρήσης του δικού της δικτύου!

Η «ελληνική» κυβέρνηση, ο κύριος μέτοχος της ΔΕΗ και του ΔΕΣΜΗΕ, χαρίζει ως «κίνητρο» μέσω του πρόσφατου φορολογικού νόμου 100 εκ. € από ΦΠΑ, στους Elpedison, GdF-Suez/ΤΕΡΝΑ, Μυτιληναίος!!

Ας κάνουμε το ταμείο της «απελευθέρωσης» και μόνο για το 2010, 1^ο έτος του πετσοκόμματος των εργατικών δικαιωμάτων και εισοδημάτων στο όνομα του χρέους: «Όφελος» του ελληνικού δημοσίου: 93,5 εκ. €. Επιβάρυνση του ελληνικού δημοσίου και του «έλληνα φορολογούμενου» για άμεσες κι έμμεσες επιδοτήσεις σε όφελος των απελευθερωμένων ιδιωτικών επιχειρήσεων: 1,5 δις €!!![5]

Κατά τα άλλα, η δοσίλογη κυβέρνηση «ψάχνει» 500 εκ. € για την «τρύπα του χρέους». Καισχεδιάζει ξεπούλημα κι άλλου 15% της ΔΕΗ. Μια περιουσία αξίας 2,5 δις €[6] έναντι 500 εκ. €! Να ποια πολιτική δημιούργησε το χρέος!!

Ποιος από αυτούς που ζητούν «περισσότερη απελευθέρωση» δεν μπορεί να κάνει αυτούς τους υπολογισμούς; Ποιος από αυτούς, που κλίνουν τον «έλληνα φορολογούμενο» σε όλες τις πτώσεις και ξεχνούν ότι σε αυτή τη χώρα φορολογούμενοι είναι μόνο οι εργαζόμενοι, δεν γνωρίζει τις 4 πράξεις της αριθμητικής; Αυτοί που αποδέχονται την απελευθέρωση σαν «μονόδρομο», που βρίσκονται στην ηγεσία του συνδικάτου της «επιχείρησης του ελληνικού λαού» δεν μπορούν να τα πουν αυτά στο λαό και γιατί;;

Οι «απελευθερώσεις» των αγορών, οι ιδιωτικοποιήσεις δεν έγιναν για να απαλλαγεί το κράτος από επιδοτήσεις προς τις δημόσιες επιχειρήσεις, αλλά για να ξεπουληθούν στο κεφάλαιο τα δημόσια αγαθά. Για να επιδοτούνται όλο και πιο βαριά, όλο και πιο βαθιά οι ιδιώτες «επενδυτές» από το υστέρημα του εργαζόμενου-φορολογούμενου.

Αν το κρατικό μονοπώλιο στην ηλεκτρική ενέργεια, στις μεταφορές, κλπ, αποδεικνύεται τελικά πιο οικονομικό από την «αγορά», γιατί πρέπει να αποδεχτούμε τα χρέη, το ξεπούλημα και τη φτώχεια που φέρνει η «απελευθέρωση»;

Πολλοί λένε ότι η διεκδίκηση σήμερα να επανεθνικοποιηθεί η ΔΕΗ και ολόκληρη η ηλεκτρική ενέργεια, να δουλεύει για τα συμφέροντα του λαού και του τόπου είναι δύσκολη, «ουτοπική» και «ανέφικτη». Το ξεπούλημα της χώρας και της δημόσιας περιουσίας είναι πιο εύκολο; Η ζωή με το φόβο της απόλυσης, την ανεργία και το συρρικνούμενο εισόδημα είναι πιο εύκολη; Μετά από αυτά, η αξιοπρεπής ζωή, η ανταπόκριση στις καθημερινές ανάγκες μιας οικογένειας δεν θα είναι «ουτοπική» και «ανέφικτη»; Ας το σκεφτούμε την επόμενη φορά που θα πάμε στο σούπερ μάρκετ, που θα μας έρθει το μπιλλιέτο του δανείου, που θα πληρώσουμε το φροντιστήριο του παιδιού για μια παιδεία που κι αυτή «απελευθερώνεται»…

ΑΛΗΘΕΙΕΣ ΚΑΙ ΨΕΜΑΤΑ

Οι εργαζόμενοι στη ΔΕΗ έχουν κάθε λόγο να ανησυχούν. Η κα Μπιρμπίλη δήλωσε «ότι στην παρούσα φάση δεν ενδείκνυται η διάθεση πακέτου μετοχών της ΔΕΗ»[7]. Και αν σε κάτι έχει δείξει συνέπεια αυτή η κυβέρνηση είναι ότι τα λόγια της δεν έχουν καμία σχέση με τα έργα της…

Τι διαβεβαιώνει όμως, η υπουργός; Ότι δεν θα πωληθεί «πακέτο μετοχών». Μονάδες όμως; Ότι δεν θα πουληθεί τώρα νέο ποσοστό. Αύριο; Σε ένα χρόνο; Και συνεχίζει η υπουργός: «είμαι υπέρ της άποψης ότι το Δηµόσιο πρέπει να διατηρήσει τον έλεγχο στα δίκτυα της ΔΕΗ, του φυσικού αερίου και της ΕΥΔΑΠ». Τι εννοεί άραγε λέγοντας «έλεγχο των δικτύων»; Γιατί ο κος Πεταλωτής την επόμενη μέρα το εννόησε ως «παραχώρηση του μάνατζμεντ των δικτύων σε ιδιώτες»!![8] Για τις Μονάδες Παραγωγής και τα Ορυχεία, προφανώς κανένας από τους δύο δεν είναι «υπέρ του δημόσιου ελέγχου» και το αποδεικνύουν τα έργα τους.

Οι λιγνίτες στα swaps.

Και τι δεν μας είπαν για τις περιβόητες «ανταλλαγές» κυβέρνηση, διοίκηση και ηγεσία της ΓΕΝΟΠ. Και θα «άνοιγαν την αγορά του λιγνίτη», και θα «προστάτευαν τη ΔΕΗ από πώληση μονάδων» και θα της έδιναν «δραστηριότητες στις διεθνείς αγορές». Τύφλα να’ χει το Skip δηλαδή, κι οι 29 κατασκευαστές πλυντηρίων…

Αποδείχτηκε δυστυχώς, αυτό που είχαμε ήδη επισημάνει: στάχτη στα μάτια των εργαζομένων. Ο «δοκιμαστικός» διαγωνισμός διενεργήθηκε, όχι από τη διοίκηση της ΔΕΗ ή έστω την «ελληνική» κυβέρνηση, αλλά απευθείας από την Κομισιόν. Δηλαδή απευθείας από τα ενεργειακά μονοπώλια που θέλουν να καταπιούν και την ελληνική αγορά ηλεκτρισμού.

Πριν ακόμα ανακοινωθεί το «άγονο» αποτέλεσμα του τεστ, η Κομισιόν είχε αναρτήσει τον κατάλογο των λιγνιτικών μονάδων που επιθυμούν να αρπάξουν τα ευρωπαϊκά μονοπώλια (Αγ. Δημήτρης V, Μελίτη, Μεγαλόπολη III, IV) και το χρονοδιάγραμμα κλεισίματος όλων των υπολοίπων ως το 2020.[9] Στις πρώτες θέσεις των μνηστήρων φιγουράρουν η GdF-Suez, το αφεντικό των Μονάδων της ΤΕΡΝΑ και η RWE, με την οποία δεν(;) κατόρθωσε να υπογράψει «μνημόνιο συνεργασίας» η διοίκηση Αθανασόπουλου.

Μετά από αυτές τις εξελίξεις, ο Πρόεδρος της ΔΕΗ Α.Ε. δήλωσε: «Μεταξύ της πώλησης ενέργειας και της πώλησης σταθμών, επιλέγω την πώληση σταθμών. Αν και αρχικά ακούγεται πιο βαρύ, τελικά είναι πιο έντιμο και πιο αποδεκτό, σε κάποιο βαθμό, κι από το συνδικάτο της ΔΕΗ.»[10]

Ο Πρόεδρος της ΓΕΝΟΠ δήλωσε: «Θα ματώσουμε για το λιγνίτη».

Όμως, τα στελέχη της ΠΑΣΚΕ στη ΓΕΝΟΠ δηλώνουν στους χώρους δουλειάς ότι «θα είναι καλύτερα αν η ΔΕΗ ιδιωτικοποιηθεί πάνω απ’ το 51%»!

Αμφιβάλλει κανείς για την πρόθεση της ηγεσίας της ΓΕΝΟΠ να… «ματώσει»;

Οι λιγνίτες στα scraps.

Τα μέτρα ενάντια στον εγχώριο λιγνίτη που προβλέπουν το «μνημόνιο» και η «απελευθέρωση» δεν εξαντλούνται στην πώληση ισχύος και μονάδων.

-       Από το 2013 επιβάλλεται στη λιγνιτική παραγωγή ο χρηματιστηριακός φόρος CO2 για να διευκολυνθεί κατά πρώτο λόγο, η κερδοφορία των ΑΠΕ που ισοπεδώνουν βουνοκορφές, αποξηλώνουν δάση και ρημάζουν παραλίες για την «προστασία του περιβάλλοντος».

-       Η ζήτηση έχει περιοριστεί στα 5.500 MW από περίπου 7.000 MW που ήταν παλιότερα. Και θα περιορίζεται ακόμα περισσότερο όσο συνεχίζεται η κρίση, η ανέχεια κι οι αυξήσεις. Στο Νότιο Σύστημα, που βρίσκεται το κέντρο της κατανάλωσης, λειτουργούν 5 ιδιωτικές Μονάδες Παραγωγής (1.756 MW) και 4 ΑΗΣ της ΔΕΗ (2.875 MW), δηλ. συνολικά 4.631 MW. Τον Αύγουστο προγραμματίζεται να μπει η Κόρινθος Power (440 MW) κι αν ολοκληρωθεί και το γεφύρι της Άρτας ή αλλιώς Αλιβέρι, θα προστεθούν άλλα 400 MW. Άρα το Νότιο Σύστημα θα διαθέτει σύντομα σε λειτουργία 5.471 MW, εκ των οποίων 3.700 MW από σύγχρονες μονάδες φ.α., χωρίς «πράσινο» φόρο.

-       Το 2014, η Ε.Ε. σχεδιάζει να εφαρμόσει το Ενιαίο Ευρωπαϊκό Μοντέλο Αγοράς Ηλεκτρικής Ενέργειας, όπου την κατανομή των φορτίων και τις τιμές πώλησης θα καθορίζουν απευθείας οι περιφερειακές χρηματιστηριακές εταιρείες που συστήνουν οι πέντε μονοπωλιακοί κολοσσοί της ενέργειας (EdF, GdF-Suez, RWE, EON, ENEL) και οι χονδρέμποροι-μεταπράτες.

Μετά από αυτά, πόσο «ανταγωνιστικό» και πόσο «αναγκαίο» θα είναι το εγχώριο καύσιμο; Τι συνέπειες θα έχει η αποδοχή των οδηγιών και της πολιτικής της Ε.Ε. σε ολόκληρη τη Δυτική Μακεδονία; Στην παραγωγική βάση της χώρας, στη ζωή κάθε οικογένειας;

Πολλοί λένε ότι δεν μπορούμε να αντιταχθούμε στις οδηγίες της Ε.Ε. γιατί θα σήμαινε «αυτόματα να φύγουμε κι από την Ε.Ε.» και τότε θα βρεθούμε αντιμέτωποι με σημεία και τέρατα! Στις 17/3/2011, το Σουηδικό Κοινοβούλιο ψήφισε για να σταματήσει η περαιτέρω απελευθέρωση-ιδιωτικοποίηση της αντίστοιχης ΔΕΗ, της Watenfall. Η είδηση πέρασε σκόπιμα στα ψιλά των εφημερίδων, μαζί με τα σημεία και τα τέρατα που δεν σημειώθηκαν μετά την απόφαση των Σουηδών.[11]

Αν για να αυγατίσουν τα κέρδη μιας χούφτας ενεργειακών ομίλων, πρέπει να ρημαχτεί μια ολόκληρη περιφέρεια της χώρας, γιατί είναι πιο καταστροφική η εναντίωση στις ευρωπαϊκές οδηγίες από την αποδοχή τους; Αν για να στηριχτεί το ευρώ και τα κέρδη μιας χούφτας τραπεζικών ομίλων, λεηλατούνται και καταδικάζονται στη φτώχεια μέχρι στιγμής τρία ευρωπαϊκά κράτη (Ελλάδα, Ιρλανδία, Πορτογαλία), γιατί η εναντίωση στο ευρώ και στην ΟΝΕ είναι πιο καταστροφική από την παραμονή; Τα σημεία και τα τέρατα εφαρμόζονται σήμερα, εδώ και μπροστά μας!

Κάθε άνθρωπος που διαθέτει κοινή λογική, όποια άποψη κι αν έχει για την Ε.Ε., οφείλει να διαπιστώσει ότι: Η Δυτική Μακεδονία κι ολόκληρη η χώρα δεν απειλούνται από κάποιο θεωρητικό οικονομικό αφανισμό που θα φέρει μια πιθανή εναντίωση στην Ε.Ε., το ΔΝΤ και την πολιτική τους. Απειλούνται από ένα συγκεκριμένο, οργανωμένο και με χρονοδιάγραμμα αφανισμό που υπαγορεύουν ακριβώς η Ε.Ε., το ΔΝΤ και η πολιτική τους, η πραξικοπηματική-αντισυνταγματική υπογραφή των «μνημονίων» και το ξεπούλημα της χώρας.

Υπάρχει μέλλον για τη χώρα; ΝΑΙ. Ανεξαρτησία από την ΕΕ και το ΔΝΤ, έξοδος από την ΟΝΕ και το ευρώ, εθνικοποίηση του χρηματοπιστωτικού τομέα και των στρατηγικών τομέων της οικονομίας, ενίσχυση του εισοδήματος των εργαζομένων, κατοχύρωση της ασφαλούς και σταθερής εργασίας. Άρνηση πληρωμής του επαχθούς δημόσιου χρέους, προκειμένου να εξασφαλιστούν πόροι για την παραγωγική ανασυγκρότηση της οικονομίας σε όφελος του λαού και του τόπου.

Υπάρχει μέλλον για το λιγνίτη; ΝΑΙ. Εθνικοποίηση του συνόλου του ηλεκτρενεργειακού τομέα σε μια ΔΕΗ Ενιαία και Καθετοποιημένη, 100% Δημόσια με Αποκλειστικότητα σε Παραγωγή–Μεταφορά-Διανομή, που θα λειτουργεί για την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών και την ανάπτυξη της χώρας. Μόνο μια τέτοια ΔΕΗ μπορεί να σχεδιάζει αποτελεσματικά την αξιοποίηση του εγχώριου πλούτου.

Κι αν οι συνδικαλιστικές και πολιτικές ηγεσίες επιμένουν ότι να θυσιαστούμε υπέρ Ε.Ε. και «αγορών» είναι μονόδρομος, ας αναλογιστούμε… Τι είναι πιο εύκολο; Να υποστούμε τις συνέπειες των επιλογών τους ή να αλλάξουμε ηγεσίες…

ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΑΣ;

Με ό,τι έχει απομείνει πλέον στην παραγωγική της βάση να συρρικνώνεται όλο και περισσότερο, η διάλυση και το ξεπούλημα της ΔΕΗ, της μοναδικής ελληνικής βαριάς βιομηχανίας, σηματοδοτεί την ακόμα πιο βαθιά παραγωγική υποβάθμιση κι εξάρτηση της χώρας. Κι αυτό ακριβώς ετοιμάζεται να νομοθετήσει η δοσίλογη κυβέρνηση.

Στο προσχέδιο του νέου νόμου για την απελευθέρωση της αγοράς η.ε. και την εναρμόνιση με την οδηγία 72/2009 της Ε.Ε., η κυβέρνηση δεν προτίθεται να κυρώσει απλά το ξεπούλημα των ηλεκτρενεργειακών υποδομών, αλλά και την πλήρη παραχώρηση του δικαιώματος της χώρας να χαράζει δική της ενεργειακή πολιτική.

Η «ανεξάρτητη» Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας (ΡΑΕ), γνωστή για την ανεξαρτησία της από κάθε έννοια δημόσιου συμφέροντος και κοινωνικού δικαιώματος, αποκτά πλέον τις αρμοδιότητες υπερυπουργείου και θα λογοδοτεί μόνο στην Κομισιόν. Αυτό το εγκάθετο όργανο, που τύποις θα διορίζεται από «τη διάσκεψη των προέδρων της βουλής» και ουσιαστικά από τους μονοπωλιακούς ομίλους και το συλλογικό εκφραστή τους, την Κομισιόν, θα υποκαταστήσει:

- τη νομοθετική εξουσία της βουλής, αφού θα είναι αρμόδιο για τη σύνταξη όλων των κανονισμών και των ρυθμίσεων που θα εφαρμόζονται στον κλάδο ηλεκτρικής ενέργειας και φυσικού αερίου.

- την εκτελεστική εξουσία της κυβέρνησης, αφού θα δίνει άδειες παραγωγής, θα επιλέγει το μίγμα καυσίμου, θα καθορίζει τα τιμολόγια, θα εγκρίνει την ανάπτυξη δικτύων, κ.ο.κ.

- τη δικαστική εξουσία, αφού οποιαδήποτε διαφορά θα την εκδικάζει η ίδια, χωρίς έφεση και με περιορισμούς στην προσφυγή στην ελληνική δικαιοσύνη.

Και για να εμπεδωθεί πλήρως ο ρόλος της ως γκαουλάιτερ των «αγορών», θα χαίρει και… πλήρους ασυλίας. Κανένας, ούτε η ελληνική κυβέρνηση, δεν θα μπορεί να διώξει ακόμα και για ποινικά αδικήματα τους επτά εγκάθετους της ΡΑΕ, αν δεν διαπιστωθεί ότι παρανόμησαν τουλάχιστον τρεις από αυτούς!! Αν παρανομούν μέχρι δύο, δεν υπάρχει πρόβλημα… Για γέλια ή για κλάματα;

Το νομοθετικό αυτό έγκλημα δεν αφορά μόνο τους 22.000 εργαζόμενους στη ΔΕΗ και τις οικογένειές τους. Υπερβαίνει τα όρια ακόμα κι αυτού του ξεπουλήματος της δημόσιας περιουσίας. Συνιστά εκχώρηση κυριαρχικών δικαιωμάτων του λαού και της χώρας μας. Το δικαίωμα άσκησης ενεργειακής πολιτικής, το μέλλον της οικονομικής και βιομηχανικής ανάπτυξης της χώρας, ο φυσικός πλούτος, μέχρι κι η ανάγκη κάθε νοικοκυριού για φως και θέρμανση παραχωρούνται στην απληστία και τη λεηλασία των νέων κατοχικών δυνάμεων: των τοκογλύφων, των τραπεζιτών, της κάθε RWE, GdF-Suez και των ντόπιων συνεργατών τους!!

Θα επιτρέψουν οι εργαζόμενοι, ο ελληνικός λαός την εγκαθίδρυση της σύγχρονης απολυταρχίας των «ανεξάρτητων» αρχών και των μονοπωλίων που τις επιβάλλουν; Θα επιτρέψουν οι εργαζόμενοι, ο ελληνικός λαός να αναλάβουν τη διακυβέρνηση της χώρας οι αντιπρόσωποι των εταιρειών που στελεχώνουν τις κάθε λογής «ανεξάρτητες αρχές» και τα χρηματιστήρια αξιών, ενέργειας, κ.ο.κ.; Θα ανεχτούν οι εργαζόμενοι κι ο ελληνικός λαός την κατοχή που επιβάλλουν στη χώρα, στους ενεργειακούς πόρους και στις υποδομές της, όχι ξένα κράτη, αλλά κάτι ακόμα χειρότερο: οι μάνατζερς μιας χούφτας επιχειρηματικών ομίλων.

Ας σκεφτούμε με το χέρι στην καρδιά. Κι είμαι σίγουρη, πώς όποια γνώμη κι αν έχει καθένας για τους μετανάστες, κανείς μας δεν ονειρεύτηκε σαν μέλλον δικό του και των παιδιών του να γίνει μετανάστης σε ξένες πατρίδες. Και οπωσδήποτε κανείς μας δεν ζήλεψε την «καριέρα» του ανθρωποφύλακα σε στρατόπεδα συγκέντρωσης εξαθλιωμένων ανθρώπων, ούτε του χειριστή αποθέτη σε τοξικά απόβλητα. Γιατί για τέτοια «ανάπτυξη» προορίζουν τον τόπο μας.

Κι αφού όλοι θα συμφωνήσουμε ότι δεν μπορεί αυτό να αποτελεί «μέλλον» για μας και τα παιδιά μας, υπάρχει διέξοδος:

«Η τήρηση του Συντάγματος επαφίεται στον πατριωτισμό των Ελλήνων, που δικαιούνται και υποχρεούνται να αντιστέκονται με κάθε μέσο εναντίον οποιουδήποτε επιχειρεί να το καταλύσει.»

Ακροτελεύτια Διάταξη, Άρθρο 120 (πρώην 114) του ισχύοντος Συντάγματος της Ελλάδας. 

*H ΦΛΩΡΑ ΠΑΠΑΔΕΔΕ είναι Πολιτικός Επιστήμονας - Οικονομολόγος ΜSc